Árbók Háskóla Íslands - 02.01.1920, Síða 35

27
innar er aðeins til á sýrlensku i handriti frá 6. öld, sem
Ceriani fann í bókasafninu i Milanó. Ensk þj'ðing af ritinu
kom út 1896, en þýsk árið 1900.
Bókin er eignuð Barúk Neríasyni, vini og aðstoðarmanni
Jeremía spámanns, sem talað er um í Jeremía 36, 26. 32.
o. v. og þar nefndur Barúk skrifari. Er Barúk þar sjálfur
látinn segja frá þvi, er fyrir hann hefir borið fyrir og eftir
eyðingu Jerúsalemsborgar og skýra frá opinberunum þeim,
er honum var trúað fyrir.
Auk inngangs og niðurlags nrá skifta bókinni í 2 aðal-
kafla. Fást þeir báðir við vandamál það, sem höfundi liggur
ríkast á hjarta að gefa samtíð sinni skýringu á, scm er eyð-
ing Jerúsalemsborgar árið 70 e. Kr. Hvernig gat það ált sjer
stað, að guð leyfði heiðingjunr að leggja hina helgu borg í
eyði? Hvers vegna dundi óhamingjan yfir Jrjóð guðs, en
heiðingjar hrósa sigri? Þessum vandaspurningum svarar
bókin, í fyrri aðalkafianum (kap. 13.-34.) án likinga með
berum orðum, en i síðari aðalkaflanum (35.-76.) með vitr-
unum og likingamáli, senr skýringar eru gefnar á.
Inngangurinn (kap. 1.—12.) skýrir frá því, að guð hafi á
25. aldursári Jekonja konungs boðað Barúk, að Jerúsalem
bráðlega myndi lögð í eyði. Næsta dag konr her Kaldeanna
og seltist urn borgina. 4 englar guðs fóru þá á burt með
lrina helgu rnuni musterisins og fólu jörðunni þá lil varð-
veislu, en eyðilögðu svo borgina. Þá fóru Kaldear inn i
borgina og fluttu ibúana með sjer í útlegð. Samkvæmt
skipun guðs fór Jeremia með hinum herleiddu, en Barúlc
varð sorgmæddur eftir í hinni eyddu borg.
Þá kemur fyrri aðalkaflinn. Barúk fastar i 7 daga og fær
opinberun um, að yfir heiðingjana muni refsidómur koma
á sínum tíma og er gefin skýring á vandamálinu um ham-
ingju óguðlegra og ógæfu rjettlátra (kap. 13.—15.). — Barúk
fær einnig svar upp á aðrar efasemdaspurningar sinar, og er
siðan boðið að fasta á ný í 7 daga og búa sig á þann hátt
undir að taka við opinberun um niðurröðun tímanna (kap.
16,—20.). — Eftir að Barúk hefir fastað, biður hann guð um
að láta lokadóminn yfir hinum óguðlegu koma fljólt, en lála.
fyrirheit sín lil rjeltlálra rætast. Opnuðust þá himnarnir og
Barúk lieyrði rödd, sem talaði til hans, ávítaði hann fyrir
skilningsleysi og efasemdir, skýrði frá ástæðunum til lang-
lyndis guðs og fyrirboðum hins komandi refsidóms (kap.
21.—26.). — Yfir jörðina myndu koma miklir þrengingalímar,