Árbók Háskóla Íslands - 02.01.1920, Qupperneq 68

60
5 Og [í næsta himni eru]1) erkienglarnir, sem þjóna og
friðþægja fyrir allar fáviskusyndir hinna rjettlátu frammi
fyrir drotni.
G Þeir fórna drotni þægilegum ilm. Það er skynsamleg og
blóðlaus fórn.
7 Og | i himninum fyrir neðan eru]1) englarnir, sem bera
svör til englanna frammi fyrir augliti drottins.
6 Og [i himninum þar næsta eru]1) hásæti og herradómar,
og fórna þeir guði þar stöðugt þakkargerð.
B Þegar drottinn því lítur á oss, þá titrum vjer allir; já,
himnarnir, jörðin og undirdjúpin titra frammi fyrir hátign
hans«.
í 2. Enoksb. er neðsta himninum lýst svo, að þar sjeu
200 englar, sem stjórni stjörnum himins. þar sje einnig
geymdur snjór og ís, sk}r og dögg. I öðrum himni er dval-
arstaður föllnu englanna, þar sem þeir eiga að geymast til
dómsdags. í priðja himni er sælustaður rjettlátra, Paradís;
gæta 300 englar garðsins og lofsyngja þeir drotni. En í þess-
um himni er einnig kvalastaður fyrirdæmdra í norðri. Þar
er eldur og ís og brennur þar alt og frýs. í jjórða himni
var Enok sýnd rás sólar og tungls og englar, er gæta þeirra,
og í miðjum þessum himni sá hann her engla, sem ljeku
fyrir drotni og lofsungu lionum. í funla himni eru gæslu-
englar föllu englanna, sem kveljast i öðrum liimni. Eru
þeir hljóðir og sorgbitnir vegna ógæfu bræðra sinna. 1 sjölla
himni eru hinir skinandi og dýrðlegu englar, sem settir eru
yfir sköpunarverkið og sálir mannanna og meðal annars
liafa það starf, að rita upp gerðir manna. En i sjöunda
himni sá Enok englana, sem standa frammi fyrir drotni,
og drottin sjálfan i dýrðarhásæti sínu.
Er eftirtektavert við þessa lýsingu Enoksbókar, að i himn-
unum skuli vera kvalastaður, að þar skuli vera dvalarstaður
illra og óguðlegra og að þar skuli einnig vera sorg og óá-
nægja. Segir bókin frá öllu þessu með svofeldum orðum i
3.—21. kap.:
»3 1 Svo bar við, þegar Enok hafði þannig mælt við sonu
sína, að englar tóku hann á vængi sina og báru hann upp
i fyrsla himin og settu hann á skýin. 2 Og þar leit jeg i kring-
um mig og siðan leit jeg hærra upp og sá Ijósvakaun og
1) Svo i text., en orðin í hornklofunum eru talin innskot,