Árbók Háskóla Íslands - 02.01.1920, Qupperneq 81

73
allan daginn, þá taka fjórir englar hana upp lil himins og
endurnýja hana, vegna þess að hún og geislar hennar hafa
saurgast á jörðunni. Þannig er hún endurnýjuð á hverjum
degi. Og jeg, Barúk, sagði: Herra! Hvers vegna saurgast
geislar hennar á jörðunni? 6 Og engillinn sagði við mig:
Yegna þess að hún sjer óhlýðni og ranglæli mannanna«.
En í engu opinberunarritanna kemur tilfinningin fyrir böli
og eymd og synd »þessarar aldar« þó betur fram en í 4. Esra-
bók. Af hinum mörgu ummælum bókarinnar skulu þessi nefnd:
»Þessi öld er full af sorg og vanmættk.1)
Og enn fremur þessi:
»7' 46 Hver er sá, af þeim sem komið hafa (í heiminn), að
eigi hafi hann syndgað? Og hver af þeim, sem á jörðu eru
fæddir, hefir eigi brotið sáttmála þinn? 47 Nú sje jeg það,
að hin komandi öld mun færa fáum gleði, en mörgum kvöl.
48 Því að hið illa hjarta hefir vaxið upp í oss;
það hefir gert oss fjarlæga guði,
og ofurselt oss eyðingunni.
Það hefir bent oss á vegu dauðans
og sýnt oss vegu glötunarinnar,
og leitt oss langt burt frá lífinu.
Og það ekki aðeins fáa, heldur þvi nær alla þá, sem skap-
aðir eru.
8 1 Og hann svaraði og sagði við mig: Hinn hæsti hefir
skapað þessa öld handa mörgum, en hina komandi öld
handa fáum. 2Jeg mun nú segja þjer likingu, Esra: Þegar
þú spyr jörðina, mun hún segja þjer, að hún framleiðir
miklu meiri leir, sem ker eru gerð úr, en mjög lítið af dufti
því, sem gull fæst úr; og eins er líka rás þessarar aldar.'
8 Margir hafa verið skapaðir, en fáir munu verða frelsaðir.
81 Því að vjer og feður vorir höfum eytt lifi voru á
vegum, sem leiða til dauða, en þú ert nefndur miskunn-
samur, af því að vjer erum syndarar. 82 Þvi að ef þú vilt
aumkast yfir oss, sem engin rjettlætisverk höfum, þá skalt
þú nefnast »hinn miskunnsami««.
2. Uppruni hins illa. ■
Fyrir hinu illa i heiminum, sem gagnstætt var guðs vilja,
gera opinberunarritin grein á tvennan hált. Annarsvegar er
því haldið fram, að alt ilt stafi frá illum völdum eða önd-
l) 4, 27.
10