Árbók Háskóla Íslands - 02.01.1920, Qupperneq 93

85
að vera öllum nema vitrustu mönnum þjóðarinnar. L}rsingin
er í 14. kap. bókarinnar og er á þessa leið:
»14 18 Og jeg svaraði og sagði: Lát mig tala frammi fyrir
þjer, ó drottinn! 19 Sjá, jeg vil fara, eins og þú hefir boðið
mjer, og aðvara ])'ðinn, sem nú lifir. En hver á að áminna
þá, sem síðar fæðast?
20 Því að heimurinn liggur i myrkri
og þeir, sem í honum dvelja eru án ljóss.
21 Þvi að lögmálið er brunnið, og þvi veit enginn maður,
hvað þú hefir gert eða þau verk, sem þú munt framkvæma.
” Ef eg því hefi fundið náð fyrir þjer, þá gef mjer heilagan
anda svo að eg geti ritað alt, sem borið hefir við i heimin-
um frá upphafi, jafnvel þá hluti, sem ritaðir voru í lögmáli
þínu, svo að menn geti fundið veginn og þeir geti lifað, sem
lifa vilja við endalokin.
23 Og hann svaraði mjer og sagði: Farðu leiðar þinnar.
Safnaðu lýðnum saman og segðu þeim að leita þin ekki i
fjörutíu daga. 24 En þú skalt útbúa handa þjer margar rit-
töflur og taka með þjer þá Saraja, Dabría, Selemía, Elkana
og ósiel, þessa fimm, þvi að þeir eru fljótir að skrifa. 26 Kom
þú síðan hingað, og jeg mun kveikja i hjarta þjer skilningslamp-
ann, sem ekki skal slokna fyr en fullnað er það, sem þú átt
að skrifa. 26 Og þegar þú hefir lokið þvi, skalt þú birta nokk-
uð, en nokkuð skalt þú afhenda hinum vitru í leyni. Á
morgun á þessari stnndu átt þú að byrja að skrifa.
27 Þvi næst fór eg, eins og hann hafði boðið mjer, safnaði
saman öllum lýðnum og sagði:
sc Látið engan mann koma lil min, nje leita mín i fjöru-
tíu daga.
87 Þá tók jeg mennina fimm, eins og hann hafði boðið
mjer, og vjer fórum burt, og vorum þar.
38 Og svo bar við um morguninn, sjá, rödd kallaði á mig
og sagði:
Esra, opna þú munn þinn
og drekk það, sem jeg gef þjer að drekka.
89 Þá opnaði jeg munninn, og sjá, mjer var rjettur fullur
bikar, sem var fullur eins og af vatni, en á lit var það eldi
likt.
40 Og jeg tók það og drakk, og þegar eg hafði drukkið
þá slreymdi fram skilningur úr hjarta mínu,
viska óx í brjósti mjer
og andi minn hjelt minni sínu,