Árbók Háskóla Íslands - 02.01.1920, Síða 128

120
víst að áður langt leið hefir verið farið að skilja þessi manns-
sonarummæli Daníelsbókar um Messias. Elsta dæmi þessa
höfum vjer i 1. Enoksbók i merkilegu mannssonarlýsing-
unum í 46., 48., 69. og 71. kap. bókarinnar, sem hjer skal
gefið sýnishorn af:
»46 1 Og þar sá jeg þann, sem hafði aldrað höfuð,
og höfuð hans var hvítt eins og ull.
Og með honum var annar og auglit hans líktist manni að útliti,
og ásjóna hans var full af yndisleika, eins og eins hinna
heilögu engla.
2 Og jeg spurði engilinn, sem með mjer fór og sýndi mjer
alla hulda hluti, um mannssoninn, hver hann væri, hvaðan
hann væri, og hvers vegna hann færi með þeim með aldr-
aða höfuðið. 3 Og hann svaraði og sagði við mig:
Þetta er mannssonurinn, sem hefir rjettlæti,
með honum dvelur rjettlætið.
Hann opinberar alla fjársjóðu þess, sem hulið er,
vegna þess að drottinn andanna hefir kjörið hann,
og hlulur hans er ágætastur í ráðvendni frammi fyrir
drotni andanna að eilífu.
4Og mannssonurinn, sem þú hefir sjeð,
á að hrinda úr sæti konungum og valdhöfum.
Hann skal losa tauma hinna sterku,
og brjóla tennur syndaranna,
5vegna þess að þeir göfga hann ekki, nje lofsyngja honum,
nje viðurkenna í auðmýkt, hvaðan þeim var veittur kon-
ungdómurinn.
48 1 Og á þeim stað sá jeg uppsprettu rjettlætisins,
sem var ótæmandi.
Og kring um hana sá jeg margar uppsprettur visku,
og allir þyrstir drukku af þeim,
og urðu fullir visku.
Og bústaðir þeirra voru með hinum rjettlátu, heilögu og
útvöldu.
2 Og á þeirri stundu var mannssonurinn nefndur
i viðurvist drottins andanna,
og nafn hans frammi fyrir hinum aldraða.
8Já, áður en sólin og stjörnumerkin voru sköpuð,
áður en stjörnur himinsins voru myndaðar
var nafn hans nefnt frammi fyrir drotni andanna.
4Hann skal vera rjettlátum slafur að styðja sig við, svo að
þeir verjist falli.