Árbók Háskóla Íslands - 02.01.1920, Síða 131

123
nokkrir menn af öllum þjóðum munu gefa sig á vald þjóð
þinni. 6 En allir þeir, sem yfir j'ður hafa ríkt, eða hafa þekt
yður, skulu verða ofurseldir sverðinu.
7'3 1 Og það skal verða, þegar hann hefir lítillækkað alt,
sem á jörðu er,
og hefir sest í eilífum friði i konungshásæti sitt,
að þá mun fögnuður opinberast,
og hvildin mun koma í ljós.
2 Þá mun lækning stíga niður í dögg
og sjúkdómur víkja á braut,
og sorg, angist og hrygð hverfa frá mönnum,
og gleði vaxa um alla jörðina.
3 Og enginn skal framar deyja fyrir tímann,
nje nokkurt mótlæti mæta skyndilega.
4 Og málaferli, ákærur, þrætur og hefndir,
og blóð, ástríður, öfund og hatur
og alt þvílikt skal upprætt og fyrirdæmt verða.
5 Því að það eru einmitt þessir hlutir, sem fylt hafa heim-
inn af illu,
og vegna þeirra hefir líf manna spilst og komist á ringulreið.
6 Og villidýrin skulu koma fram úr skógunum og þjóna
mönnunum,
og höggormar og drekar skulu koma fram úr holum sin-
um og ganga í þjónustu smábarna.
7 Og konur skulu ekki framar hafa þjáningar, þegar þær fæða,
og kvalalaust skulu þær bera ávöxt kviðar síns.
7^4 1 Og á þeim dögum skulu uppskerumennirnír ekki
þreytast,
nje þeir, sem byggja, verða lúnir.
því að verkunum mun miða hralt áfram,
og það hjá þeim, sem vinna þau í ró og næði.
2 Þvi að þessi tími er endir alls hins fallvalta
og upphaf þess, sem ekki er fallvalt.
3 Fyrir því mun hið áður umrædda fylgja honum;
fyrir því er hann fjarlægur hinu illa, en nálægur þvi
ódauðlega.
1 þelta er eldingin bjarta, sem kom á eftir síðasta svarta
vatninu«.
4. Esrabók nefnir Messías »ljónið af Júdaættkvísk; er það í
arnarsýninni.1) Annars eru merkustu Messíasarummæli bók-
1) 12, 32.