Árbók Háskóla Íslands - 02.01.1920, Síða 133

125
heyrðar. 16 Ó, sýndu mjer nú enn fremur merkingu þcssa
draums. ... 21 Og hann svaraði mjer og sagði: Jeg skal
segja þjer merkingu sýnarinnar. ... 26 Þar sem þú sást
mann koma upp úr lijarta sjávarins, 20 þá er það hann, sem
hinn hæsli hefir geymt um margar aldir, og fyrir hann mun
hann endurleysa skepnuna, og hinn sami maður á að koma
nýrri sldpan á þá, sem ettir lifa. 27 Og þar sem þú sást, að
út af munni hans gekk vindur, eldur og stormur, 28 og
þar sem hann hafði ekki spjót nje neilt hervopn, heldur
eyddi mannfjöldanum, sem komið hafði til að berjast við
hann, þá táknar það þella: 29 Sjá, dagar munu koma,
þegar hinn hæsti ætlar að endurle}rsa þá, sem á jörðu
búa. 30 Og mikil hugaræsing mun grípa þá, sem á jörðu
búa. 31 Og þeir munu ráðgera hernað hver gegn öðrum,
borg gegn borg, staður gegn stað, þjóð gegn þjóð og
konungsríki gegn konungsríki. 82 Og svo mun bera við,
þegar þetta á fram að koma, og táknin koma fram,
sem jeg sýndi þjer áður, þá mun sonur minn birtast, sem
þú sást eins og mann, er steig upp. 33 Þegar allar þjóð-
irnar heyra raust hans, þá mun sjerhver maður yfirgefa sitt
eigið land og þann hernað, sem þeir eiga í hver við annan.
34 Og óteljandi fjöldi mun safnast saman, eins og þú sást, sem
vill koma og berjast við hann. 8r’ En sjálfur mun hann standa
efst uppi á Zíon-íjalli. 36 Og Zíon mun koma og birtast öll-
um mönnum, tilbúin, bygð, alveg eins og þú sást fjallið
losna, án þess að nokkur snerti það. 37 Og hann, sonur minn,
mun ávíta þjóðirnar, sem komnar eru (þangað) fyrir guð-
leysi þeirra, — en það (þ. e. ávíturnar) likist stormi. 38 Og
hann mun álasa þeim upp í opið geðið fyrir illar hugsanir
þeirra og (sýna þeim) kvalirnar, sem biða þeirra, — þvi er
líkt við loga —. Og því næst mun hann eyða þeim fyrir-
hafnarlaust með lögmálinu, sem likt er við eld. 39 Og þar
sein þú sást, að hann kallaði og safnaði að sjer öðrum
mannfjölda, sem var friðsamur — 40 þá eru það kynkvíslirnar
tíu, sem herleiddar voru af sínu eigin landi á dögum Jósia1)
konungs, og Saltnaneser Assyriukonungur herleiddi. . . .
49 Þegar hann hefir eytt öllum þeim, sem á móti eru, þá
mun hann verja jijóðina, sem eftir er. 60 Og þá mun hann
sýna þeim marga undursamlega hluti. 61 Og jeg sagði: Ó,
drottinn minn! Sýn mjer, hvers vegna jeg sá manninn koma
1) Svo i hndr. Ætti auövitaö að vera Hósea, sbr. 2. Iion. 17. kap.