Árbók Háskóla Íslands - 02.01.1920, Síða 139

131
3. Upprisulíkaminn.
Óandlegustu hugmyndirnar um upprisulíkamann voru þær,
að hinir dánu ættu að risa upp eins og þeir hefðu verið
lagðir í gröfina.1) En þessi skoðun gat, sem eðlilegt var, ekki
haldist óbreytt til lengdar og börðust andlegri skoðanir um
að ryðja henni úr vegi. Voru ummæli Daníelsbókar tekin
til fyrirmyndar og höfðu mótandi áhrif á hugmyndir manna.
»Hinir vitru munu skína eins og Ijómi biminhvelfingarinnar
og þeir, sem leitt hafa marga til rjettlætis, eins og stjörn-
urnar um aldur og æfi«, stendur þar.2) Þessar hugmyndir
endurtaka síðari höfundar sífelt á ný með ýmsum breyting-
um. í 1. Enoksbók segir svo:
»Verið öruggir! Áður voruð þjer ofurseldir smáninni og
angraðir með vonsku (annara); en nú munuð þjer skina
eins og ljós himins, þjer munuð skína og verða sjeðir, og
hlið himins munu opnast fyrir yður«.3)
Sbr. 4. Esrabók, þar sem stendur:
»Sjölta gleðin (er sú), að þeim er sýnt hvernig andlit
þeirra eiga að skína eins og sólin og hvernig þær eiga að
verða látnar líkjast Ijósi stjarnanna og verða óforgengilegar
upp frá því«.4 5)
Upprisulíkamanum er einnig líkt við dýrðarklæði, sem
hinir rjettlátu eigi að verða skrýddir. Svo segir í 1. Enoksbók:
»Og þeir skulu verða skrýddir dýrðarklæðum,
og þau verða ldæði lifsins frá drotni andanna.
Og klæði yðar munu ekki eldast,
nje djrrð yðar hverfa frammi fjrrir drotni andanna«.6)
Hinir sælu framliðnu eiga i upprisunni að líkjast englun-
um á himnum, enda eiga þeir að verða fjelagar þfeirra:
»104 4 Verið öruggir og varpið eigi hurt von yðar; því
að þjer munuð eignast mikinn fögnuð, eins og englar
himins. . . .
6 Og óltist ekki þjer, sem rjettlátir eruð, þegar þjer sjáið
viðgang og veldi syndaranna, verðið ekki fjelagar þeirra,
1) Sbr. 2. Makk. 7, 11.; 14, 46.
2) 12, 3.
3) 104, 2.
4) 7, 97.
5) 62, 15. n.