Árbók Háskóla Íslands - 02.01.1920, Síða 152
144
lífsins trje gróðursett,
hin komandi öld fyrirbúin,
og gnóttir gæða fyrirfram tilbúnar.
Borg bygð,
hvildarstaður ákveðinn,
góð verk grundvölluð,
viska fyrirbúin.
63Rót syndarinnar er frá yður (numin og) innsigluð;
veikleiki horfinn af vegum yðar.
Dauðinn er hulinn,
hades flúið,
fallvelti gleymd,
sorg horfin brott.
61 Og að lokum birtast fjársjóðir ódauðleikans«.
Ummælin í 103. kap. 1. Enoksbókar hafa verið tilgreind
hjer að framan. Þar er sagt frá þvi, að Enok hafi á himn-
esku töflunum lesið þann leyndardóm, að sálum þeirra
manna, sem dáið hefðu rjettlátir, væru fyrirhuguð allskonar
gæði, gleði og vegsemd. Þess vegna gat hann lmghreyst
rjeltláta eftirkomendur sína með því fyrirheiti, að þeir ættu
mikinn fögnuð í vændum, eins og englar á himni í sam-
fjelagi himneskra herskara.1)
Einhver fegursta lýsingin á sælu útvaldra, sem vjer þekkj-
um frá opinberunarritunum, er í 58. kap. í 1. Enoksbók:
»58 2 Sælir eruð þjer, þjer rjetllátir og útvaldir,
því að dýrðlegt mun verða hlutskifti yðar.
3 Rjettlátir munu verða i ljósi sólarinnar,
og útvaldir í ljósi eilífa lífsins.
Dagar lífs þeirra munu verða án enda
og dagar heilagra óteljandi.
4 t*eir munu Ijóssins leita og finna rjettlæti hjá drotni andanna.
Frið munu rjettlátir öðlast i nafni hins eilífa drottins.
6 Og eftir það mun sagt verða við hina heilögu á himnum,
að þeir skuli leita uppi leyndardóma rjettlætisins, arfleifð
trúarinnar.
Því að bjart er orðið, eins og sólskin á jörðu,
og myrkrið er liðið hjá.
6 Og ljós mun verða, sem aldrei tekur enda,
og dagar þeirra munu verða óteljandi.
1) 104, 4.