Árbók Háskóla Íslands - 02.01.1920, Síða 154

146
sjónum. Hann mun brenna alt upp, svo að það verði að
sótugu dufti.
En þegar að lokum alt er orðið duft og aska og guð slekk-
ur hinn ógurlega eld, eins og hann kveikti hann, þá mun
guð sjálfur aftur mynda hein og duft mannanna og reisa
aftur upp dauðlega menn eins og þeir áður voru.
Og þá mun dómurinn koma, sem guð sjálfur kveður upp
og dæmir þá heiminn aftur. Og allir þeir, sem hafa syndgað
með guðlausum verkum, skulu aftur huldir í moldu og í
myrkri Tartarus og svörtum afkimum heljar. En allir þeir,
sem guðhræddir eru, skulu aftur lifa á jörðunni, því að Guð
gefur þeim anda, líf og náðcc.1)
Yegna syndarinnar gat jörðin ekki verið aðsetur eilífs ríkis
Guðs, en himininn gat það ekki heldur. Himininn átti líka
að endurnýjast. Sú sannfæring varð ríkjandi, að spámanns-
orðin um nýjan himin og nýja jörð2) myndu rætast. Þar átti
rjettlætið að húa. F*ar var eilíft ríki guðs.
2. Hvernig heimurinn ferst.
Vjer sjáum af opinberunarritunum, að menn hafa gert sjer
mismunandi hugmyndir um það, hvernig heimurinn myndi
farast. Ein hugmyndin kemur fram í öðrum aðalkafla 1.
Enoksbókar. Þar er hugsunin sú, að heimurinn muni farast
í nýju syndaflóði:
»54 7 Og á þeim dögum mun refsing koma frá drotni
andanna, og hann mun opna öll forðabúr vatnsins, þau sem
eru yfir himnunum, og uppspretturnar, sem eru undir jörð-
unni. 8 Og öll vötnin munu sameinast. Þau, sem eru yfir
himnunum, eru karlkyns, og þau, sem eru undir jörðunni.
eru kvenkyns. 9 Og þau munu eyða öllum þeim, sem ájörðu
húa, og þeim, sem búa undir endum himins. 10 Og þegar þeir
hafa komist að raun um ranglætið, sem þeir hafa framið á
jörðunni, þá skulu þeir farast af þessu«.
í fjórða aðalkafla sömu hókar er þar á móti gert ráð
fyrir, að himininn muni hrapa og falla til jarðar og jörðin
sökkva í undirdjúpin:
»@3 3 Jeg hafði lagt mig niður í húsi Mahalalels afa mins,
og þá sá jeg í (draum-) sýn, hvernig himininn hrundi sam-
an, hrapaði og fjell til jarðar. 4 Og þegar hann fjell á jörðina,
1) 4. bók, v. 152.-190.
2) Jes. 65, 17.; 66, 22.