Búnaðarrit - 01.01.1911, Page 7
BtiNAÐARRIT.
3
Af öllum heyafla landsins er líklega að minsta kosti
þriðjungurinn fullur fenginn á alveg óræktuðum engjum,
og mikið af þvi heyi hlýtur að vera fremur kjarnlítið
fóður. Túnin gefa af sér til jafnaðar um 8 hesta af
dagsiáttunni, en æltu að geta gefið af sér helmingi meira
að minsta kosti. Svona er nú útlitið alment, eftir því
er ráða má af skýrslum um þetta efni. Skýrslutnar eru
spegiil, sem við þurfum að iíta í við og við, og í þeim
spegli geta iíka útlendingar, er kynnast vilja hag okkar
að þessu leyti, séð mynd af ástandinu. Ef spegill þessi
er „spéspegill", eigum vér sjálfir sök á því.
En viijið þið nú ekki, góðir tilheyrendur, líta í
kringum ykkur hver heima hjá sér og lesa þar tölurnar,
athuga hve lítill er ræktaði bletturinn í samanburði við
ræktanlegt land, sem jörðinni fylgir? Athugið hlutfallið
i heyfengnum af ræktuðu landi og óræktuðu. Eftir að
þið hafið athugað þetta, veit eg að ykkur verður að orði:
Já, ólíkt notadrýgri eru ræktuðu blettirnir. Þeir geta
siœkhað og þeir verða að stœlckn.
Yeit eg það, að fjölda bænda er þetta ljóst, og að
margir þeirra hafa sýnt það í verkinu, starfað með dugn-
aði og þrautseigju að því, að láta ræktuðu blettina
stækka. En þeir eru of fáir. Hinir svo miklu fleiri, er
ekki hefir verið þetta nægilega ljóst. Margir og miklir
örðugleikar hafa lika hér staðið í vegi. En nú verðum
▼ið að fara að reyna að vera samtaka um að ryðja
þeim burtu. Og aðferðina til þess verðum við að læra
i skóla reynslunnar.
Þá skal eg nú snúa mér að aðalefninu og minnast
nokkuð á umbætur þær, er gerast þurfa i jarðræktinni
hjá okkur, helztu skilyrðin fyrir þeim og líklegustu
leiðirnar.
í hverju var og er jarðrækt vorri mest ábótavant?
Henni var til skamms tíma mest vant friðunar, girðingar.
Úr þessu hefir nú verið mikið bætt á seinni árum um
land alt, og vart verður þess nú langt að bíða, að túnin
l*