Búnaðarrit - 01.01.1911, Page 8
4
BÚNAÐARRIT.
að minsta kosti verði girt, og er þá stórt spor stígið.
Fyrst þegar friðunin er fengin korna ræktunarumbætur
að verulegum notum.
Þá er margt fleira, sem ábótavant er, og á það skal
nú rninst í sambandi við túnræktina. Engjabætur eru
á greiðri framfór, og urn þær vil eg að eins segja þetta:
Látið ehlci nókhra lœlcjarsprœnu í friði, sem liugsanlegt
er að nohhur not megi af hafa til áveitu með hœfileg-
um hostnaði, og notið sem rækilegast þær ieiðbeiningar
um slíkt, sem nú er svo greiður aðgangur að hjá Bún-
aðarfélagi Islands.
Túnræktinni miðar hægt áfram og víða afarlítið.
Og þó hafa dæmi dugnaðarbændanna sýnt okkur, að tún-
bætur borga sig vel, og ættu þó að geta gert það enn
betur, og það þori eg að fullyrða, að með sléttu oggras-
gefnu túni er grundvollurinn að velmegun bóndans
lagður.
Hvað er það nú, sem er helzta frumskilyrðið fyrir
arðsamri túnrækt og fyrir framförum i túnræktinni?
Þið vitið ailir hvað þetta er, á því er enginn efl.
En því miður sýnir reynslan, að allur fjöldinn fer þannig
að ráði sinu, sem honum væri þetta með öllu ókunnugt.
Þetta skilyrði er: nógu mihill áburður, nógu góöur á-
burður og hagfœrilega notaður áburður.
Ekki er því um að kenna,, að ekki hafi þetta verið
brýnt nógu rækilega fyrir mönnum. Það hefir verið gert
bæði í riti og ræðu. í flestum ef ekki öllum sveitum
hafa fleiri eða færri eínstakir menn gengið á undan með
góðu eftirdæmi, en fjöldinn allur lætur sem sér komi
þetta ekki við; hann er seinn til að fylgja dæmi þessara
manna. Það sætir furðu, hve seint gengur með umbæt-
ur á þessu. Einmitt þarna er hægt að gera langmestar
umbætur á túnræktinni með minstum kostnaði.
Ykkur er það öllum kunnugt, að í ríki náttúrunnar
verður ekkert af engu og ekkert að engu. Efni þau, sem
eru byggingarefnið í dýra, steina og jurtarikinu eru ásí-