Búnaðarrit - 01.01.1911, Page 30
26
EÚNAÐARRIT.
inginn ná sem mestum vexti þegar á íyrsta sumri; þolir
hann þá betur hættulegasta skeiðið — næsta vor eftir.
Nýgræðingurinn er veikbygður og þróttlítill að draga til
sín næringu úr jarðveginum, hafrarnir fljótvaxnir og mat-
frekir, og draga því úr vexti hans fyrri hluta sumarsins
og halda honum niðri; að þessu er þannig varið er eng-
inn efi. En hve mikil brögð eru að þessu getur verið
mismunandi, og verður því eigi um það dæmt til fulls
nema með ítarlegum tilraunum, og skulum við láta
gróðrarstöðvarnar um það. Réttast fyrir þá, er reyna
vilja sáðsléttur, að halda sér við skjólsáðsaðferðina að
svo stöddu.
Sáningin á grasfræinu er vandaverk og verður ekki
vel gerð af öðrum en þeim, er fengið hafa æfingu í því
starfi. Til þess að kenna mönnum það verk, nægir ekki
að segja hvernig það skuli gerast, heldur verður að sýna
mönnum það. Sé eg ekki ástæðu til að tala frekar um
•það hér.
Ef skjólsáði hefir verið sáð, verður að slá það svo
snemma, að það ekki skyggi of mikið á né bæli nýgræð-
inginn; varast skal að slá mjög nærri rót.
Gott gæti verið að bera á slíkar sléttur mold eða
mómold til skjóls fyrsta haustið. Áburðar ekki brýn
þörf, ef vel er borið í flagið áður, nema þá lagaráburðar
að vorinu.
Að vorinu ætti að valta slétturnar, þegar klaki er
þiðnaður og sléttan hæfilega þur. Skal þá áður sá gras-
fræi í eyður þær, er kynnu að vera í sléttunni.
Fullkomin friðun á sléttunni er sjálfsögð.
Eg get búist við því, að einhver ykkar hugsi nú
sem svo: „Já, ekki lízt mér á að tarna, hræddur um
hún reynist æði-flókin og vafningssöm þessi aðferð".
Ekki furðar mig svo mjög á því, þótt einhverjum finnist
svo. En það, að aðferð þessi heimtar meiri nákvæmni,
meiri þekkíngu, en þaksléttuaðferðin, tel eg mikinn kost.
Yið þurfum einmitt að læra að beita þessu miklu meir