Búnaðarrit - 01.01.1911, Page 59
BÚNAÐARRIT.
55
fjósflórinn, eða saman við áburðinn, þurra og hreina mold,
mómylsnu og fleira, er þurkar upp.
Eigi verður sagt um það með neinni vissu, hve
mikið eyðilegst af efnum áburðarins sökum lélegrar
geymslu og illrar hirðingar. En hitt er víst, að það
nemur mjög miklu.
Það er einkum Jcöfnunarefnið í áburðinum, sem
sifelt er háð rýrnun og eyðslu. Sé áburðurinn geymdur
í opnum haugstæðum, getur eyðsla þess oft numið 7*
—72 af Þvb er áburðurinn hefir í sér fólgið, eða meira.
Sjálfur haugurinn eða áburðarmagnið rýrnar tíðum
á ekki löngum tíma um 20—40°/«.
Það sem þannig fer forgörðum af köfnunarefninu
er vanalega í þeirri mynd eða samsetningu, er nefnist
kolsúrt ammóníak. Og sérstaklega er það köfnunarefni
þvagsins, er ónýtist á þennan hátt. — Samkvæmt frönsk-
um tilraunum (geiðum af Muniz og GerarcL) kom það
í Ijós, að eftir 69 daga hafði köfnunarefni nautpenings-
áburðar rýrnað um 27—50%. En að því er þvagið
sérstaklega snerti var tapið fyrir sitt leyti miklu meira.
Að liðnum 12 dögum hafði köfnunarefni þess i 10° C.
hita rýrnað um 22—31%, og að 69 dögum liðnum um
64—84%.
Meðfylgjandi tafla sýnir rýrnnn köfnunarefnisins í
áburði undan nautgripum, föstum og fljótandi og saman
við mómylsnu, er borin hafði verið saman við hann.
Farið hafði forgörðum af köfnunarefni að meðal-
tali:
Á 2 mán. Á 5 mán. Á 10 mán.
í kúamykju 8,8°/o 26,4% 30,6%
- þvagi 16,5— 47,1- 55,7—
- samanblönduðum
áburði með mó-
mylsnu 13,1— 20,1— 17,9—