Búnaðarrit - 01.01.1911, Side 60
56
BÚNAÐARRIT.
Eftirtektavert er það, hve köfnunarefnistapið er miklu
minna, þegar áburðurinn er biandaður mómylsuu. Það
sést einnig, að þegar mómylsna er saman við, þá er
köfnunarefnisrýrnunin minni eftir 10 mánuði, heldur en
hún var að 5 mánuðum liðnum. Petta er skýrt þannig,
að áburðurinn, er blandaður var mómylsnu, hafi tekið
í sig úr loftinu köfnunarefni eða ammóníak, er gufað hafi
í burtu frá nærliggjandi áburðarhaugum, er ekki höfðu
verið blandaðir með þessu þurefni.
Um sauðataðið hefir það hinsvegar sýnt sig, að
efnin í því geymast betur en í öðrum áburði, ef því
er safnað, svo sem venja er ti), í húsin undir féð, og
miklu minna af þeim fer þá til ónýtis.
Að því er snertir eyðslu eða rýrnun áburðarefnanna
eftir að áburðurinn hefir verið borinn á, þá er hún mest
komin undir efnaupptölciiafli jarðvegsins. Ræktuð jörð
er tíðast gædd þessum eiginleika, að meira eða minna
leyti. Allur moldar-auðugur jarðvegur hefir mikið efna-
upptökuafl. Þar á móti er öll sandjörð miklu takmark-
aðri og lakari í þessu tilliti.
Þessi eiginleiki jarðvegsins hefir mikla þýðingu með
tiliiti til áburðarins. Því meira sem efnaupptökuafl
jarðarinnar er, þeim mun betur geymast áburðarefnin í
jarðveginum.
Fosfórsýra og kalí sameinast vanalega jarðveginum
og geymast i honum, þar til þessi efni koma plöntunum
að notum. Þó er það mismunandi, hvað þessi efni
geymast vel, og fer það eftir samsetning jarðvegsins,
einkum að því er steinefni hans snertir. Er það langt
mál og flókið, að skýra þetta efni til hlítar, og verður
því slept hér.
Hvað köfnunarefnið snertir, þá er það mjög mis-
jafnt, hversu vel það sameinast jarðveginum og geymist
í honum.
Saltpéturssýran (H. N. 0,3) getur eigi geymst til
lengdar í jarðveginum eða bundist honum efnaloga. —