Búnaðarrit - 01.01.1911, Page 63
BÚNAÐARRIT.
59
að fara þannig að ráði sínu. En slíkt er eigi að síður
ómetanlegt tjón fyrir túnræktina, og jarðræktina yfir
höfuð.
Viða mætti nota mó tii eldsneytis meir en gjört er.
Og vafalaust ieynist mór víða í jörðu, sem enn er ekki
fundinn, annaðhvort af því, að hans hefir ekki verið
leitað, eða þá af hinu, að eigi hefur verið leitað nógu vel.
Komið gæti það og til mála sumstaðar, að nota
kol til eldsneytis meira en gert hefir verið til þessa,
einkum þar sem hægt er um flutning á þeim og skamt
i kaupstað. Það er atriði, sem vert er að athuga og leggja
niður fyrir sér.
Ein er sú sveit í landi voru, svo að eg til viti, að ekki er
brent nokkrum taðkögli, eftir því sem kunnugir mennþar
hafa skýrt mér frá. Það er á Svalbarðsströnd við Eyjafjörð
í Suður-Þingeyjursýslu. Ættu fleiri sveitir og einstakir
menn að fara að dæmi Svalbarðsstrendinga, og hætta að
brenna sauðataðinu.
Sjálfsagt er það eigi of hátt farið, að áætla, að full-
um helming alls sauðataðs hér á landi sé brent. Ef
það er metið til verðs, nemur það V* miljön króna. —
Það er laglegur skildingur, er þannig fer í eld og eyðslu,
Eigi mun fjarri sanni að geta þess ttl, eftir því
sem áður er tilfært um efnaeyðslu áburðarins, að það
nemi annari hálfri miijón króna, er fer til ónýtis af á-
burði fyrir skort á góðri hirðingu og ófullkomna geymslu
á honum. Og væri svo sem hér segir, þá nemur það,
er forgörðum fer af áburði og áburðarefnum, nálægt
einni miljón króna.
Það munar um minna.
Eigi er þess að vænta, a<5 menn geti alfarið komið
i veg fyrir áburðartapið, jafnvel þó áburðurinn sé sæmi-
lega hirtur. En mikið má laga það, ef vit og vilji
fylgist að til að bæta úr því.