Búnaðarrit - 01.01.1911, Síða 64
60
BÚNAÐARRIT.
V. Geymsla ábnrðarins.
Svo má að orði kveða, að geymsla öll og hirðing
áburðar sé alment mjög óbótavant hér á landi. Áburð-
urinn undan uautgripum og hestum er tíðast borinn í
hauga og það sinn í hvoru lagi, áburðurinn undan hioss-
unum sér í haug og út ur fjósinu sér. Haugstæðin eru
misjafnlega valin, og oftast ekkert gert í kring um þau.
Áburðurlögurinn rennur þvi allur í burtu eða sígur nið-
ur í jörðina- Haugurínn sjálfur er misjafnlega borinn
og vanalega til muna ójafn og útflattur. Ekkert er bor-
ið utan á hann, svo sem mold eða annað, er hlífi bon-
um fyrir sól, vindi og vatni. Yerður því áburðurinn
sífelt fyrir áhrifum lofts og lagar, er eyðir honum og
efnum hans. Þannig er háttað geymslu áburðarins al-
ment, bæði til sjós og sveita, og sumsfaðar er hún enn
lakari en hér er lýst.
Umhirða og geymsla áburðarins á að miða að því,
að efni hans varðveitist sem bezt.
Höfuðatriðið er því það, að geyma áburðinn þannig,
að hann taki litlum breytingum, og að sem minst fari
til ónýtis af efnum hans. En til þess að það megi
verða, þarf að sjá um, að haugurinn, hvort sem hann
er úti eða inni, sé jafnan hæfilega rakur, og gerðin í
honum hægfara.
Þessu takmarki verður þó því að eins náð til hlítar,
að borið sé saman við áburðinn, einkum kúamykjuna,
mold eða mómylsna, og að allur áburður sé geymdur
innan veggja undir þaki. Það er sú bezta og hag-
kvæmasts geymsla á áburði, sem þekt er hingað til, og
tíðkast þar sem meðferð áburðar er í góðu lagi.
Að bera saman við áburðinn mold eða annað þurt
efni, er þurkar og heldur föstum mykjuleginum, er mjög
gott. Það bætir áburðinn í alia staði og eykur hann
um leið. Bezt er að bera íburðinn í flórinn og
undir kýrnar, ef hann er til þess hæfur. Þurkar hann