Búnaðarrit - 01.01.1911, Page 97
BÚNAÐARRIT.
93
Líka var reynt fitumagnið í áfunum í hvert sinn sem
strokkað var, og kom það hér í ljós, sem reyndar var
kunnugt áður, að mest er fitan ávalt í áfum úr ósýrð-
um rjóma. í áfum úr ósýrðum rjóma var fitan hér að
meðaltali 0.46% (með Gerbersmæii), en úr ósýrðum
rjóma 0.16%. Meiri feiti var í áfunum, þá er strokkað
hafði verið á skemri tíma en 10 mínútum.
Vatnsmeginið í smjörinu var lika reynt nokkrum
sinnum. Var vatnið altaf mest í smjörinu úr sýrðuin
rjóma, og að jafnaði oflítið í smjöri úr ósýrðum rjóma,
8—10%.
Aðal-niðurstaðan af tilraununum má segja að sé
þessi:
Þá er rjóminn er sýrður, verður smjörið betra
meðan það er glænýtt, en missir nýjabragðið góða fyrri
en smjör úr ósýrðum rjóma. Þá er sýrt er með áfum,
verður smjörið hér um bil eins og þá er sýrt er með
sýru. En þó þarf þess að geta, að áfirnar, sem sýrt var
með, voru altaf úr rjóma, sem sýrður hafði verið með
sýru daginn áður. ]?á er rjóminn er ósýrður, verður
smjörið lakara nýtt af strokknum (nema rjóminn sé
óvenju-góður), en skemmist ekki eins fljótt. Þá verður
og meiri fita í áfunum og meira vatn í smjörinu. Það
er með öðrum orðurn: Með því að sýra rjómann fæst
betra smjör og meira, því að minni fita verður i áfun-
um og meira vatn í smjörinu (Vatnið má þó ekki vera
meira en 16°/°, en á helzt að vera 13—15%). Þess
vegna þarf smjörið að komast í íshús sem fljótast eftir
að það er tekið af strokknum og síðan á markaðinn
svo fljótt sem kostur er, svo að það missi sem minst
af gæðum sínum.
Með því að strokka rjómann ósýrðan fæst iakara
smjör og minna (meira af feiti í áfunum og minna
vatn í smjörinu). En það skemmist ekki eins fljótt, þótt
það sé lengi geymt.