Búnaðarrit - 01.01.1911, Page 272
268
BÚNAÐARRIT.
og á Árskógsströnd. En aftur á móti stóð Svarfaðardal-
ur og innsveitir Eyjafjarðar miklu- betur að vigi. Þó
var þar víða keypt, mikið af kornmat til skepnufóðurs,
og heyjabændur hjálpuðu þeim sem í þrot komust.
Flutt var talsvert af heyi frá Munkaþverá út í Höfða-
hverfi; er það löng leið, bæði á sjó og landi. í Yopna-
firði urðu fénaðarhöld fremur góð um vorið, nema rétt
hjá einstaka manni og þar sem fjárskaðar urðu af veðri,
eins og áður er getið. Á Austurlandi kornust margir í
heyþrot, en ekki varð verulegt tjón af því. Sumir gáfu
korn. Einstaka menn, sem urðu snemma, heylausir,
munu hafa mist talsvert af skepnum. Lambahöld í
meðallagi. Skepnur gengu seint úr ullu, og mikil fyrir-
höfn var með lambfé.
Málnyta góð fyrir sunnan, en talin með lakara móti
i Dölum og í Strandasýslu. Á Suðurlandi var fé í með-
allagi til frálags, en fyrir norðan er talið að það hafi
verið lélegt á mör. í Strandasýslu er þess getið, að
dilkær hafi iagt sig með lakasta móti í haust, er stafi af
gróðurleysi og kulda um vorið, jafnframt því að ærn-
ar hafi gengið illa fram undan vetrinum. í Fijótum var
afréttarfé mjög lélegt um haustið og heimtur aískaplega
illar. Féð sennilega hrunið niður á fjöilunum.
Bráðapest gerði með ininna móti vart við sig, enda
eru flestir farnir að bólusetja fé sitt. Helzt gerði hún
skaða í Húnavatnssýslu; þaðan er skrifað að fé hafi víða
drepist úr pest að vetrinum; þá er getið um að í Döl-
um hafi nokkuð víða borið á henni um haustið, og þó
hvergi nema smávægilega, er eflaust megi þakka bólu-
setningunni.
í Strandasýslu bar allmikið á lungnaveiki í fé, drap
hún allmargar kindur á sumum bæjum og sýkti miklu
fleiri, svo haida varð fénaði alveg í húsi um langan
tíma. Bréfritarinn segir, að helzt líti út fyrir að þessi
lungnaveiki sé regluleg lungnabólga, eftir öllum einkenn-
um að dæma.