Skírnir - 01.01.1967, Side 8

6
Hlutverk Skírnis
Skímir
ur við að segja plussmublur, og menn eyða til hlítar ævi-
kröftum sínum á manndómsárunum í þessu skyni, er vit-
anlega miklu hyggilegra að dunda við annað en semja
greinir í Skírni. Það er því ekki að undra, þótt ekki sé
framboð á greinum í tímaritið. Verulegur hluti greinanna
er þannig til koniinn, að ritstjórinn kemst á snoðir um,
að tiltekinn maður sé að fást við tiltekið efni, og leitar
liófanna hjá honum, hvort hanu vilji ekki hirta athuganir
sínar eða rannsóknir í ritinu. Það er þegar af þessari
ástæðu sýnt, að það er tómt mál að tala um, að hvert hefti
myndi sjálfstæða heild. Það væri luegt að gera, ef ritstjór-
inn gæti boðið ákveðnum mönnum góða borgun fyrir að
rannsaka og skrifa um ákveðin efni. En að efnisvali vík
ég betur síðar.
Það er rétt, að Skírnir kemur sjaldnast út á sama ári
og árgangurinn er merktur. Þetta er ekki nýtt. Svo var
það, þegar ég tók við ritstjórn. Hitt vita ef til vill færri,
að oft hefir Skírnir á mínum ritstjórnarárum að minnsta
kosti — og vafalaust einnig áður — verið fullhúinn eða
að minnsta kosti fullbúinn til prentunar um áramót, en
ýmsir aðrir örðugleikar, t. d. útgáfa annarra félagsbóka,
valdið því, að útlmrði hefir seinkað. Þá er því ekki að
neita, að oft hafa handrit horizt síðar en gert hafði verið
ráð fyrir og útgáfa ritsins tafizt af þeim sökum. Ef efnis-
framboð væri meira, mætti auðvitað geyma slíkar grein-
ir til næsta árs, en svo er ekki, eins og lýst hefir verið.
Aðeins einu sinni í minni ritstjóratíð liefi ég geymt grein
frá fyrra ári. Ég get ekki kvartað yfir því, að Prentsmiðj-
an Leiftur hafi reynzt illa, en komið hafa þau ár, að prent-
araverkföll hafa tafið útgáfu ritsins. Ég vona, að mönnum
sé af þessu ljóst, að fleira en ódugnaður ritstjóra tíma-
rits getur valdið’ seinkun á útgáfu þess. En víst er það
æskilegt, að áætlun sé haldið, og að því er auðvitað stefnt.
Eg kem þá að efnisvali. A fundinum 24. maí 1966 kom
fram nokkur skoðanamunur á því, hvers konar efni skyldi
vera í Skírni. Vildu sumir víkka efnisvalið, að mér skild-
ist, láta tímaritið hirta ritgerðir um allt milli himins og