Skírnir - 01.01.1967, Qupperneq 136

134
Ölafía Einarsdóttir
Skírnir
Og það reynist rétt, með því að 5. júlí 1080 bar raunveru-
lega upp á sunnudag.
Eftir að hafa sagt frá dauða og greftrun Isleifs biskups
greinir Ari stuttlega frá æviferli fóstra síns: „En Hallr sagði
oss svá, er bæði minnigr ok ólyginn ok munði sjálfr þat, er
hann var skírðr, at Þangbrandr skírði hann þrévetran; en
þat var vetri fyrr en kristni væri hér í log tekin. En hann
gorði bú þrítogr, ok bjó LXIIII vetr í Haukadali, ok hafði
XCIIII vetr, þá er hann andaðisk, en þat var of hátíð Mar-
tins biskups á inum X. vetri eptir andlát ísleifs biskups.“
Heimildirnar um, að Hallur var 94 vetra, þegar hann and-
aðist, hljóta að vera reistar á umsögn hans sjálfs um aldur
sinn. Hið sama gildir um það, að hann hafi verið skírður þre-
vetra. Hins vegar er óvíst, hvaðan sú frásögn, að skírnin hafi
farið fram vetri fyrir kristnitökuna, er sprottin. Hún getur
verið komin beint frá Halli sjálfum, en einnig frá Teiti, fóst-
ursyni Halls, sem var aðalheimildarmaður Ara varðandi
kristnitökuna. Einnig getur hún verið niðurstaða Ara sjálfs.
— Af kaflanum í fslendingabók, sem vitnað er til hér að of-
an, leiðir, að Hallur andaðist 11. nóvember 1089. Ef aldur
Halls, 94 ár, er einfaldlega dreginn frá, reynist fæðingarár
hans vera árið 995, og skirnarár hans því 998 og nr kristni-
tökunnar 999. Fyrir löngu beindist athygli Guðbrands Vigfús-
sonar að þessu atriði og enn fremur, að í konungasögum og
ættarsögum er talið, að kristnitakan hafi farið fram sumarið
999 eða, samkvæmt kenningu Guðbrands Vigfússonar, einu
ári fyrir fall Ölafs Tryggvasonar eftir tímatali Sæmundar.
Guðbrandur Vigfússon telur tímasetninguna í þessum sögum
ranga, og álítur, að hún eigi upptök sín hjá Ara, sem hljóti
að hafa tímasett kristnitökuna árið 999 og reiknað skírnar-
aldur Halls út frá því. Guðbrandur Vigfússon skýrir þetta
innra misræmi, sem virðist vera milli hinna tveggja tírna-
ákvarðana fslendingabókar á kristnitökunni, þ. e. ársins 999
miðað við aldur Halls og ársins 1000 samanber dánarár Ólafs
Tryggvasonar, á þá leið, að Sæmundur muni hafa leiðrétt
tímaákvörðun Ara á kristnitökunni þannig, að sá atburður
hafi gerzt sama sumar og Ölafur Tryggvason féll.