Blik - 01.06.1980, Síða 126

Hýrnaði kappans hugur stór,
heilluðu svanna fundir.
Alltaf vel með „fleyga“ fór
fjörs um ævistundir.
Sigldi frár um fiskimið,
fjörgaði ári skriðinn;
sextíu ár hann undi við
úthafs báru niðinn.
„Það er Gíbraltar í honum“
(Þetta var einskonar orðtak ald-
ursforsetans okkar á v/b Pip VE 1,
Ingvars í Mandal, þegar honum
leizt ekki alls kostar vel á eitthvað.
Hann var langelztur okkar, sem
rérum á v/b Pip vertíðina 1932. Þá
var hann búinn að stunda sjó um
tugi ára bæði á Austfjörðum og í
Vestmannaeyjum. Ingvar átti það
til að vera gamansamur og sagði þá
af sér ýmsar sögur, sem aðeins áttu
að vera til skemmtunar. Ein þeirra
var Spánarförin mikla. „Þá var
Gíbraltar í honum“. S.M.)
Spánarförin mikla
Sigldi heims um höfin breið,
hagaði seglum þöndum.
Greiðan löginn skipið skreið,
skalf og hrykkti í böndum.
Um nóttu dimma brast á byl,
brims á hafi þungu;
hvergi glórði handaskil,
heljaröflin sungu.
Skipið undir lögum lá,-
ljókkaði ævintýrið,-
Ingvar um sig böndum brá
og bjóst að taka stýrið.
Hratt á faldi Ægis óð,
öslaði stefnu rétta.
Gíbraltar fyrir stafni stóð,
ströndin hárra kletta.
í átján stundir gaf ei grið
glíma lífs og dauða.
Stóð hann bundinn stýrið við
í stormi lífs og nauða.
í gegnum sundið fleytan fór
föðmuð dætrum Ránar;
ógnarvættir æptu í kór
undan ströndum Spánar.
Rénaði aldan heljar há,
háska létti vöndum.
Gegnum sortann birtu brá
bjarma lífs frá ströndum.
Veltibrim á rastarreit
rumdi á fjörusandi;
vaskra drengja valin sveit
varðist öllu grandi.
Höfðu ferðast djarft um dröfn
dauðans ógnum móti;
sigldu skipi heilu í höfn
hafs úr ölduróti.
Ingvar Jónsson fræga för
fór til stranda Spánar.
Skip úr háska höndin snör
hreif úr greipum Ránar.
124
BLIK