Heilbrigt líf - 01.12.1941, Blaðsíða 74

Áhrif hugsunarinnar á heilsufarið.
Stundum hefir það heyrzt boðað á þann hátt, að
beinast hefir legið við að skilja svo, sem það væri
spánný uppgötvun, er náttúrulæknar hefðu gert, að sál
og líkami hafi gagnkvæm áhrif hvort á annað. Kenn-
ingin er hárrétt, en ekki hafa nátturulæknar fundið
það púður fremur en annað, og ekki er hún ný, því að
hún er a. m. k. jafngömul læknisfræðinni, þótt ekki séu
allir læknar ævinlega svo minnugir hennar sem skyldi. 0g
líkast til er það rétt, sem Tode, kunnur danskur læknir á
18. öld, hélt fram, að hugsunin hefði meiri áhrif á líkam-
ann en líkaminn á sálina. Þar á meðal eru þau áhrif, sem
áhyggjur og ótti við sjúkdóma hafa. Ilinn frægi læknir
og rithöfundur Liek í Danzig, sem dáinn er fyrir fáum ár-
um, hefir sagt: „Læknar geta, viljandi eða óviljandi, vald-
ið sjúkdómum“. Hvernig geta læknar eða aðrir valdið
sjúkdómum? Vitaskuld með því, að vekja ástæðulausan
kvíða, ugg og ótta fólks við sjúkdóma, sem yfir því vofi.
Ég held það væri rétt fyrir náttúrulæknana að hugleiða,
hvort prédikanir þeirra um yfirvofandi meltingarfæra-
sjúkdóma og krabbamein kunni ekki að vera valdar að
meiri heilsuspjöllum og fjölgun sjúklinga en hveitisneyzla
og sykurs, jafnvel þótt ekki væri í svo miklu hófi, sem
æskilegt væri. Hin ósjálfráðu störf líffæranna, þar á meðal
meltingarstörfin, geta því aðeins haldizt í lagi, að at-
hyglinni sé sem minnst að þeim beint. En fátt er betur fall-
ið til að leiða athyglina að þeim en sífelld umhugsun um,
hvort óhætt muni að neyta þessa eða hins, eða, hvort ein
eða önnur fæða, sem maður hefir að vísu ekki fundið að
sér yrði meint af, kunni ekki einhvern tíma að verða völd
að því, að maður fái krabbamein eða einhvern annan skað-
ræðissjúkdóm. — Það er, sem betur fer, löngu hætt að
hræða börn með Grýlu og Leppalúða. En það er sízt betra,
178
Heilbrigt líf