Úrval - 01.05.1953, Side 51

Úrval - 01.05.1953, Side 51
Flestir kannast við sögxina og kvikmyndina um nppreisnina á Bounty, en færri mun kunnugt um hinn vísindalega tilgang fararinnar. Brauðaldinflutningarnir með Bounty, Grein úr „Scientific American", eftir Bicliard A. Howard. FERÐ freigátunnar Bounty, undir skipstjóm Williams Bligh höfuðsmanns, hefur orð- ið víðfræg í bókmenntunum vegna hinna sögulegu endaloka sem hún fékk; hitt er ekki jafnkunnugt, að tilgangur ferð- arinnar var jafnóvenjulegur og endalok hennar urðu snögg. Bligh hafði tekið að sér að reyna að flytja lifandi brauð- aldintré frá Tahiti, stærstu eyjunni í Félagseyjaklasanum í Kyrrahafi, til brezku Vestur- indíueyjanna hinum megin á hnettinum. Til þessarar ferðar var stofn- að vegna þarfar brezkra plant- ekrueigenda á Vesturindíum fyrir auðræktanlega fæðu handa þrælum sínum. Á 18. öld var sykurreyr mikið ræktaður á eyjunum Jamaica, Barbados, St. Vincent, Grenada og Trini- dad. Plantekrueigendurnir sáu eftir því landi og þeim tíma sem fór í að rækta mat (cass- ava, taro-rótarávexti og ban- ana) handa þrælunum og töldu að brauðaldinið mundi reynast miklu ódýrari fæða. Fréttir af þessari undrafæðu höfðu borizt til Evrópu með ýmsum landkönnuðum, meðal annars hinum víðkunna brezka landkönnuði Cook höfuðs- manni. Brezkur sæfari og haf- fræðingur (og sjóræningi í við- lögum), William Dampier að naíni, hafði skrifað um brauð- aldinið: „Brauðaldinið (eins og við köllum það) vex á stóru tré, eins stóru og stærstu eplatré okkar. Það hefur limmikla krónu með dökkum blöðum. Aldinin vaxa á greinunum eins og eplin; þau er eins stór og penny-brauð þegar hveitið kost- ar fimm skildinga skeppan, þau eru hnöttótt, með þykku og seigu hýði. Þegar aldinið er þroskað er það gult og mjúkt og gómsætt á bragðið. Ibúar Guameyjar nota það fyrir brauð. Þeir safna þeim þegar þau eru fullvaxin, meðan þau eru græn og hörð; þá baka þeir þau í ofni sem svíður hýðið og gerir það svart; en þeir skafa svörtu húðina af og eftir verð- ur mjúk, þunn skorpa; og kjöt- ið er mjúkt undir tönn og hvítt eins og molar úr penny-brauði.
Side 1
Side 2
Side 3
Side 4
Side 5
Side 6
Side 7
Side 8
Side 9
Side 10
Side 11
Side 12
Side 13
Side 14
Side 15
Side 16
Side 17
Side 18
Side 19
Side 20
Side 21
Side 22
Side 23
Side 24
Side 25
Side 26
Side 27
Side 28
Side 29
Side 30
Side 31
Side 32
Side 33
Side 34
Side 35
Side 36
Side 37
Side 38
Side 39
Side 40
Side 41
Side 42
Side 43
Side 44
Side 45
Side 46
Side 47
Side 48
Side 49
Side 50
Side 51
Side 52
Side 53
Side 54
Side 55
Side 56
Side 57
Side 58
Side 59
Side 60
Side 61
Side 62
Side 63
Side 64
Side 65
Side 66
Side 67
Side 68
Side 69
Side 70
Side 71
Side 72
Side 73
Side 74
Side 75
Side 76
Side 77
Side 78
Side 79
Side 80
Side 81
Side 82
Side 83
Side 84
Side 85
Side 86
Side 87
Side 88
Side 89
Side 90
Side 91
Side 92
Side 93
Side 94
Side 95
Side 96
Side 97
Side 98
Side 99
Side 100
Side 101
Side 102
Side 103
Side 104
Side 105
Side 106
Side 107
Side 108
Side 109
Side 110
Side 111
Side 112
Side 113
Side 114
Side 115
Side 116

x

Úrval

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Úrval
https://timarit.is/publication/1841

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.