Úrval - 01.05.1953, Page 51

Úrval - 01.05.1953, Page 51
Flestir kannast við sögxina og kvikmyndina um nppreisnina á Bounty, en færri mun kunnugt um hinn vísindalega tilgang fararinnar. Brauðaldinflutningarnir með Bounty, Grein úr „Scientific American", eftir Bicliard A. Howard. FERÐ freigátunnar Bounty, undir skipstjóm Williams Bligh höfuðsmanns, hefur orð- ið víðfræg í bókmenntunum vegna hinna sögulegu endaloka sem hún fékk; hitt er ekki jafnkunnugt, að tilgangur ferð- arinnar var jafnóvenjulegur og endalok hennar urðu snögg. Bligh hafði tekið að sér að reyna að flytja lifandi brauð- aldintré frá Tahiti, stærstu eyjunni í Félagseyjaklasanum í Kyrrahafi, til brezku Vestur- indíueyjanna hinum megin á hnettinum. Til þessarar ferðar var stofn- að vegna þarfar brezkra plant- ekrueigenda á Vesturindíum fyrir auðræktanlega fæðu handa þrælum sínum. Á 18. öld var sykurreyr mikið ræktaður á eyjunum Jamaica, Barbados, St. Vincent, Grenada og Trini- dad. Plantekrueigendurnir sáu eftir því landi og þeim tíma sem fór í að rækta mat (cass- ava, taro-rótarávexti og ban- ana) handa þrælunum og töldu að brauðaldinið mundi reynast miklu ódýrari fæða. Fréttir af þessari undrafæðu höfðu borizt til Evrópu með ýmsum landkönnuðum, meðal annars hinum víðkunna brezka landkönnuði Cook höfuðs- manni. Brezkur sæfari og haf- fræðingur (og sjóræningi í við- lögum), William Dampier að naíni, hafði skrifað um brauð- aldinið: „Brauðaldinið (eins og við köllum það) vex á stóru tré, eins stóru og stærstu eplatré okkar. Það hefur limmikla krónu með dökkum blöðum. Aldinin vaxa á greinunum eins og eplin; þau er eins stór og penny-brauð þegar hveitið kost- ar fimm skildinga skeppan, þau eru hnöttótt, með þykku og seigu hýði. Þegar aldinið er þroskað er það gult og mjúkt og gómsætt á bragðið. Ibúar Guameyjar nota það fyrir brauð. Þeir safna þeim þegar þau eru fullvaxin, meðan þau eru græn og hörð; þá baka þeir þau í ofni sem svíður hýðið og gerir það svart; en þeir skafa svörtu húðina af og eftir verð- ur mjúk, þunn skorpa; og kjöt- ið er mjúkt undir tönn og hvítt eins og molar úr penny-brauði.
Page 1
Page 2
Page 3
Page 4
Page 5
Page 6
Page 7
Page 8
Page 9
Page 10
Page 11
Page 12
Page 13
Page 14
Page 15
Page 16
Page 17
Page 18
Page 19
Page 20
Page 21
Page 22
Page 23
Page 24
Page 25
Page 26
Page 27
Page 28
Page 29
Page 30
Page 31
Page 32
Page 33
Page 34
Page 35
Page 36
Page 37
Page 38
Page 39
Page 40
Page 41
Page 42
Page 43
Page 44
Page 45
Page 46
Page 47
Page 48
Page 49
Page 50
Page 51
Page 52
Page 53
Page 54
Page 55
Page 56
Page 57
Page 58
Page 59
Page 60
Page 61
Page 62
Page 63
Page 64
Page 65
Page 66
Page 67
Page 68
Page 69
Page 70
Page 71
Page 72
Page 73
Page 74
Page 75
Page 76
Page 77
Page 78
Page 79
Page 80
Page 81
Page 82
Page 83
Page 84
Page 85
Page 86
Page 87
Page 88
Page 89
Page 90
Page 91
Page 92
Page 93
Page 94
Page 95
Page 96
Page 97
Page 98
Page 99
Page 100
Page 101
Page 102
Page 103
Page 104
Page 105
Page 106
Page 107
Page 108
Page 109
Page 110
Page 111
Page 112
Page 113
Page 114
Page 115
Page 116

x

Úrval

Direct Links

If you want to link to this newspaper/magazine, please use these links:

Link to this newspaper/magazine: Úrval
https://timarit.is/publication/1841

Link to this issue:

Link to this page:

Link to this article:

Please do not link directly to images or PDFs on Timarit.is as such URLs may change without warning. Please use the URLs provided above for linking to the website.