Norðurljósið - 01.01.1971, Qupperneq 56
56
NORÐURLJÓSIÐ
fékk lánaða bók. Er hann kom heim, sá hann, að hann hafði fengið
aðra bók en þá, sem hann bað um. Bókin, sem hann fékk, heitir
„Sönnunargögn kristindómsins.“ Hún var rituð af dr. Paley, guð-
fræðingi, sem reis eins og tindur úr hafi skynsemitrúar og vantrúar
samtíðar sinnar. Cooper leit í bókina, fannst hún vel rituð, en lagði
'hana til hliðar, er hann sá, hvaða efni hún geymdi innan spjalda.
Nokkru síðar fannst honum samt, að sanngjarnara væri gagnvart
höfundinum, að hann læsi bókina alla, fyrst hann hafði lesið eitt-
hvað í henni. Hann hóf þá lesturinn. En er hann var hálfnaður, steig
þessi bæn frá brjósti hans: „Hjálpa þú vantrú minni.“ Er bókin var
lesin á enda, var Cooper orðinn sannfærður um, að Guð er til og að
Jesús Kristur er sonur hans.
Við lærum þá af þessari sögu, að Guð gaf Cooper fullvissu, þegar
hann vildi gera vilja Guðs, ef hann fengi að vita hann. Þetta minnir
á orð Krists: „Ef sá er nokkur, sem vill gera vilja hans, hann mun
komast að raun um, hvort kenningin er frá Guði, eða ég tala af sj álf-
um mér.“ (Jóh. 7. 17.) Þetta er tilboð, sem sérhver hreinskilinn og
einlægur maður ætti að ganga að, ef hann trúir hvorki því, að Guð
sé til, eða hinu, að Jesús frá Nazaret hafi verið sannur Guð eins og
Guð, Faðirinn. Guð vill fá mennina til að gera vilja sinn. Þess vegna
er bænin gefin: „Verði þinn vilji svo á jörðu sem á himni.“
Er þá Guðs vilji ekki gerður hér á jörðu? Mun Guð ekki vilja, að
allir þekki hann, elski hann og þjóni honum? Hví kemur hann því
þá ekki til vegar, að þeir geri þetta?
Ef við hefðum ekki heilaga ritningu, biblíuna, mundum við ekki
vita þetta. I fornum sögnum eða ljóðum Grikkja og norrænna manna
er vikið að því, að hið illa í heiminum hafi komið vegna konu.
Biblían ein geymir rétta frásögn af freistingu og falli foreldra mann-
kynsins. Guð gat skapað mennina þannig, að þeir væru sem vélar,
er hefðu engan sjálfstæðan vilja. Hann kaus að gefa þeim sjálfstæð-
an vilja, sem gat valið, hvort maðurinn hlýddi Guði eða kysi óhlýðni
fremur en vilja Guðs. Þannig valdi maðurinn. Þar með var vilji
Guðs ekki gerður á jörðu sem á himni. Guð vill, að allir elski hann,
hlýði honum og þjóni. Þá væru allir hamingjusamir. En hann hefir
leyft öllum þjóðum — og þess vegna öllum mönnum — að ganga
þeirra vegu. Styrjaldir, hatur og hræðravíg, þjófnaður, rán og grip-
deildir, lauslæti, saurlífi, hórdómur og óhamingjusöm hjónabönd
eru fjarri skapi Guðs og vilja.