Andvari - 01.01.1930, Qupperneq 104

100
Fræræktar- og kornyrkjutilraunir á íslandi.
Andvari
þá bera veðurathuganir þess ljósan vott, að mjög víða
á landi hér er á takmörkum, eins og nú standa sakir,
að korn þroskist í öllum sumrum. Margt bendir til þess,
að á Suðurlandsundirlendinu geti kornrækt heppnazt í
öllum eða allflestum sumrum. Þar vorar fyrr og haustar
seinna en á norðvestur-, norður- og austurlandi. Skil-
yrðin frá náttúrunnar hendi eru eftir öllum líkum að
dæma fyrir hendi, en versti þröskuldurinn er það, hvað
yfirleitt vantar kunnáttu og verklega viðleitni hjá þeim,
sem sveitirnar byggja.
Samspilið milli náttúrunnar annars vegar og hinnar
verklegu viðleitni hins vegar eru þeir tveir meginþættir
þessa máls, er allt veltur á.
Náttúruskilyrðunum er ekki unnt að breyta, en hin
verklega viðleitni þarf að verða þess meiri, svo að það
bætist upp, sem á vantar frá náttúrunnar hendi, og eru
miklar vonir einmitt fólgnar í þeim ræktunarráðstöfun-
um, er nútíðarmenn geta innt af hendi í þessu efni.
Fortíðin hefir sýnt oss, að korn getur þroskazt hér á
landi, og þessi merkilega ræktunargrein var stunduð af
forfeðrum vorum mjög víða á Suðurlandsundirlendinu í
rúmar 5 aldir. Síðan hún lagðist niður hefir margt
breytzt. Töluvert af tilraunum hefir verið gert, þótt mis-
jafnt megi teljast gildi þeirra kornyrkjunni í vil. En þó
má segja eftir öllum atvikum, að lilraunir liðna tímans,
að undanskildum hinum nýjustu kornyrkjutilraunum, hafi
lítið gildi og varpi lítilli skímu inn á þær brautir, sem
fara verður í þessu máli í framtíðinni. Þó verður að
viðurkenna, að aðstaðan fyrir tilraunum viðreisnarmanna
17. og 18. aldar var mun verri en þeirra, sem nú lifa
í landinu.
Það, sem vér getum stutt okkur við, er meiri þekk-
ing á, hvernig vér eigum að haga tilraunum og nota