Jörð - 01.06.1948, Blaðsíða 33
JÖRÐ
223
að stuðla að réttlátri skiptingu jarðnæðis. Svo samkvæmir vor-
um við sjálfum okkur, er frelsa skyldi mannfólkið undan oki
og arðráni stóriðjunnar, að við sendum tíu milljónir manna í
þrælkunarvinnu norður við íshaf ogífrumskógum Austurlanda
við áþekka aðbúð og galeiðuþrælar höfðu til forna. Svo sam-
kværnir erum við, að við þekkjum aðeins eina röksemd til að
jafna skoðanamun. Sú röksemd er líflát, og skiptir engu máli,
hvort deiluefnið er um kafbáta, tilbúinn áburð eða stefnu
flokksins í Indó-Kína.“
Svona heldur hann áfram að telja eitt af öðru — og segir t. d.:
„Vinnuskilyrði eru erfiðari, aginn ómannúðlegri og ákvæðis-
vinnan banvænni en títt er meðal litaðra verkamanna í nýlend-
um.... Blöð okkar og skólar leggja rækt við þjóðrembing,
hernaðardýrkun, kredduskoðanir, bókstafstrú og fáfræði....
Einræðisvald stjórnarinnar er ótakmarkað og á sér ekkert for-
dæmi í sögunni. Prentfrelsi, skoðanafrelsi og félagsfrelsi er svo
gersamlega upprætt sem Yfirlýsingingin um mannréttindi hefði
aldrei verið til. Við höfum komið upp risavöxnu lögreglu-
bákni, með þjóðnýtta ákærendur og hávísindaleg áhöld og að-
ferðir til líkamlegra og andlegra pyndinga. . . .“
Meðal þeirra, sem Rubashov hefur spurnir af í fangelsinu og
talar við nokkur orð, er erlendur byltingarmaður. Hann hafði
tekið þátt í byltingunni í heimalandi sínu, en völd byltingar-
manna höfðu staðið stutt og hann verið dæmdur af lífi, en
dómnum síðan breytt í tuttugu ára fangelsi. Þegar hann hafði
fullnað fangelsisvist sína, tók hann sér far með fyrstu járn-
brautarlest til draumalands síns, Rússlands. Hálfum mánuði
eftir komu'sína þangað var hann settur í fangelsi; hafði orðið
undrandi á því, sem hann sá og heyrði, hafði spurt um dæmda
tuenn óg dauða, er hann hafði haldið lifandi og í forystusæt-
um, og auk þessa hafði hann látið í Ijós hugmyndir sínar um
óraumalandið — þær, sem hann hafði gert sér.
I fangelsinu staglast hann alltaf á sömu orðunum:
„Fram þjáðir menn í þúsund löndum. . . .“
Eins og menn kannast við, er þetta fyrsta ljóðlínan úr Al-
þjóðasöng Jafnaðarmanna, en hann notuðu Ráðstjórnar-Rúss-
ar lengi vel sem þjóðsöng, en þótti hann svo ekki hæfa....