Iðunn - 01.06.1884, Page 21

Sigrún á Sunnuhvoli. 83
sagði him aftr: »|>ví vaktir þú aldrei máls á
þessu ?«
»það hefði varla verið til mikils fyrir soninn henn-
ar gömlu Birgittu að vekja bónorð til dóttur hjón-
anna á Norðr-Haugi,« svaraði hann eftir stundar-bið,
°g hafði honum veitt þuugt á meðan um andardrátt-
*nn og oft stunið. Nú beið hann svars. — »Nú höf-
urri við þó litið hýru auga hvort til annars í svo mörg
ái’,« sagði hún.
■— »þú varst svo stolt, að ég kom mér ekki al-
ttiinnilega að því að tala við þig.« — »jpað var þó
0uginn hlutr í þessum heimi, sem ég hefði fremr
éskað.—Ég beið og bjóst við þessu livern dag,—mér
fanst næstum ég liafa sjálfa mig á boðstólum. Svo
hugsaði ég þú vildir mig ekki.« — Nú sló aftr öllu
1 þögn. þorbjörn heyrði nú ekkert svar, engan
Si'át; hann heyrði ekki cinu sinni andardrátt ins
8júka manns.
þorbjörn hugsaði til brúðgumans, sem liann þótt-
l8t þekkja að væri valmenni, og þótti honum mjög
^yrir þessu hans vegua. þá heyrði hann að hún
sagði: »Bg er hrædd um, að honum verði lítill
gleði-fongr í mér, honum, sem . . .« — »Hann er val-
nienni,« sagði sjúki maðrinn, og var eins og lát á
úonum nú aftr; það var auðheyrt á honum, að hann
þjáðist fyrir brjóstinu. það var eins og henni félli
þttngt um að heyra þetta; því að hún sagði: #þér
er víst þungt um nú,-------en — við hefðum líklega
aldrei við talazt, of þetta hefði ekki fyrir kom-
1(þ þegar þú slóst Knút, þá skildi ég þig fyrst.« —
“újg gat ekki afborið það longr,« sagði hann, — og
8Vo stundu síðar: nKnútr bróðir þinn er vondr
ttiaðr.« — nHaun or misendis-maðr,« svaraði hún.