Iðunn - 01.06.1884, Síða 35

Sigrún á Sunnuhvoli. 97
Qkki. Jbegar Sæmundr kom út aítr, var hann blíð-
^egr á svip, en nokkuð rauðeygðr. »Við missum
kaun líklega ekki,« sagði hann við Ingibjörgu um
leið og hann gékk hjá; »en drottinn veit, hvort hann
kemst nokkru sinni til lieilsu aftr.« jpað setti grát
að lngibjörgu og fór hún út með manni sínum; á
stafbúrs-þrepinu úti sóttust þau niðr hvort við ann-
ars hlið, og ræddu þau margt saman sín á milli.
En þegar Ingiríðr kom inn aftr hljóðlega til þor-
kjarnar, lá hann með lítinn seðil í annari hendinni
°g sagði seint og rólega : nþetta verðr þú að færa
^igrúnu næst þegar þú finnr hana.«
Þegar Ingiríðr hafði lesið, hvað á seðlinum stóð,
SQéri hún sér undan og grét; því að á seðlinum stóð :
»Til
heiðarlegrar yngismeyjar Sigrúnar Guttormsdóttur
á Sunnuhvoli.
, l?egar þú hefir þessar línur lesið, verðr alt að vera
hti okkar á milli. því að ég er ekki sá, sem þér er
®tlaðr. Drottinn veri með okkr báðum.
þorbjörn Sæmundarson
í Grenihlíð.«
Sjötti kapítuli.
þorbirni daginn eftir að
hafði vorið í veizlunni. Yngri bróðir
hans hafði komið þangað upp í sel með boð um
þetta ; en Ingiríðr hafði náð í hann úti á svölunum í
því hann kom, og sagt lionum, livað hann skyldi
Iðunn. I.
^frigrún hafði frétt af
hann
7