Iðunn - 01.06.1884, Page 143
Eyjarslceggjar á Pitcairn. 205
lega stór fyrir þúsund manns. Norfolk-ey var út-
lagastaðr og lastabœli og höfðu Englendingar flutt
þangað stórglœpamenn. Enn nú var þessi lýðr
fœrðr á braut og Pitcairn-búar fluttir þangað í okt-
óber 1856. Ekki vitum vér, hversu þessir góðu eyj-
arbúar una hag sínum í þessum inum nýja bústað.
Að því er enn hcfir spurzt þaðan, má þó ætla, að
þeir búi þar í friði og eindrægni ekki síðr enn á
Pitcairn. þaö má jafnvel sjá það á Pitcairn-búum,
að þeir eru kynblendingar af Englendingum og
Tahiti-búum; hörundslitrinn er ljósmórauðr, enn í
andlitsfalli eru þoir líkari norðrálfumönnum. Flestir
eru þeir all-snotrir og allir liðlega vaxuir. Klæða-
burðr þeirra er einfaldr og léttr. Karlmenn eru í
skyrtum og knésíðum brókum með hatt á höfði,enn á
sunnudögum hafa þeir sokka og skó. Konurbera að-
skorinn kyrtil og þar yfir kápu, sem liggr í felling-
uiu. Hárið binda þær í knút og skreyta blómum.
Nú drynja œðandi bylgjur úthafsins einrómakring
þessa eyði-ey, sem framan af var sjónarsvið blóð-
Ugra bardaga og síðan heimkynni hamingju og frið-
serni; enn frá sjónbergi Adams gamla skygnist nú
ekki framar neinn viugjarnlegr eyjarbúi eftir skipa-
forðum. þessi hólmi, sem var svo kappsamlega rcokt-
aðr, er nú í eyði; sjófarendr eru nú hættir að lenda
þar; þeir halda fram hjá og hugkvæmist varla, að á
þessum einmana hólma í Suðrhafiuu hafi eitt sinn
búið einhver inn sælasti mannflokkr í beimi.
[Valdimar Asmundarson þýd.lij.