Morgunn


Morgunn - 01.06.1931, Side 11

Morgunn - 01.06.1931, Side 11
MORGUNN 5 ekkert annað líf væri til. Eins og þeir séu nokkuð um það spurðir, eða nokkur af oss! Eins og tilveran og alheimur- inn fari nokkuð eftir því, hvað vér viljum! Sjálfsagt get- um vér sagt, að svo sé guði fyrir þakkandi, að þeim sé ekki sniðinn stakkur eftir vorri geðþekni. Margir mundu óska sér, að þetta líf væri nokkuð mikið ólíkt því, sem það er. En þær óskir eru ekki mikið teknar til greina, enda ekki líklegt, að það væri oss fyrir beztu. Ef vér hugsum oss, að einhverjar skynsemi gæddar verur utan jarðar- innar fengju fregnir af oss — og vér skulum gera ráð fyrir, að þær fregnir væru sannar, það sem þær næðu — þá er alls ekki ólíklegt, að þær verur kæmust að þeirri á- lyktun, að jarðarbúarnir hlytu að vera brjálaðir, og að m. k. gæti lífi þeirra ekki verið svo háttað, sem sagt sé. Um það efni mætti áreiðanlega flytja langt erindi. En það ætla eg ekki að gera frekara að umtalsefni að þessu sinni. Menn hafa ekki látið við það sitja, að andmæla kröft- uglega þeim frásögnum, sem komið hafa, heldur hafa menn rangfært þær, og svo vonzkast út af þeim rangfærsl- um. Hér á landi er oss orðið nokkuð kunnugt um þá bar- dagaðferð. Jafnvel prestar hér og þar út um heiminn hafa látið sér sæma það háttalag. Eg skal taka til eitt dæmið, sem mönnum hefir orðið einna skrafdrýgst um. Uað var borið út um heiminn, að Raymond Lodge segði, að hann eða. félagar hans drykkju whisky og sódavatn og reyktu vindla. Sannleikurinn er sá, að Raymond sagði, að honum væri kunnugt um, að einu sinni hefði það kom- ið fyrir, að maður, sem var nýkominn inn í annað líf, og var enn háður eftirlöngunum og siðvenjum síns jarðneska lífs, hefði beðið um vindil. Reymond fanst þetta vera fráleit tilmæli. En reyndin varð sú, að þeir framliðnu menn, sem áttu að sinna þörfum hinna nýkomnu manna, voru svo miklir efnafræðingar, að þeir gátu búið eitthvað til, sem líktist vindli, og árangurinn varð sá, að nýkomni maðurinn vandist smámsaman af þessum löngunum sínum. Alveg sama er að segja um það, sem líktist whisky og sóda-
Side 1
Side 2
Side 3
Side 4
Side 5
Side 6
Side 7
Side 8
Side 9
Side 10
Side 11
Side 12
Side 13
Side 14
Side 15
Side 16
Side 17
Side 18
Side 19
Side 20
Side 21
Side 22
Side 23
Side 24
Side 25
Side 26
Side 27
Side 28
Side 29
Side 30
Side 31
Side 32
Side 33
Side 34
Side 35
Side 36
Side 37
Side 38
Side 39
Side 40
Side 41
Side 42
Side 43
Side 44
Side 45
Side 46
Side 47
Side 48
Side 49
Side 50
Side 51
Side 52
Side 53
Side 54
Side 55
Side 56
Side 57
Side 58
Side 59
Side 60
Side 61
Side 62
Side 63
Side 64
Side 65
Side 66
Side 67
Side 68
Side 69
Side 70
Side 71
Side 72
Side 73
Side 74
Side 75
Side 76
Side 77
Side 78
Side 79
Side 80
Side 81
Side 82
Side 83
Side 84
Side 85
Side 86
Side 87
Side 88
Side 89
Side 90
Side 91
Side 92
Side 93
Side 94
Side 95
Side 96
Side 97
Side 98
Side 99
Side 100
Side 101
Side 102
Side 103
Side 104
Side 105
Side 106
Side 107
Side 108
Side 109
Side 110
Side 111
Side 112
Side 113
Side 114
Side 115
Side 116
Side 117
Side 118
Side 119
Side 120
Side 121
Side 122
Side 123
Side 124
Side 125
Side 126
Side 127
Side 128
Side 129
Side 130
Side 131
Side 132
Side 133
Side 134
Side 135
Side 136
Side 137
Side 138
Side 139
Side 140

x

Morgunn

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Morgunn
https://timarit.is/publication/668

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.