Morgunn - 01.06.1931, Blaðsíða 106

100
MORGUNN
stóru borðstofunni, langar leiðir frá miðlinum. Að lok-
um var þunga borðstofuborðið flutt alla leið til hi'ingsins
og skilið eftir bak við okkur hjónin. Þetta var einn af
þeim mest sannfærandi fundum, sem eg hefi verið á,
því að miðillinn var sjáanlegur allan tímann, sem fyr-
irbrigðin voru að gerast, og það var ómögulegt að fram-
kvæma það með venjulegum ráðum, sem gerðist þetta
kvöld. —
Áður en eg lýk við þessa grein, langar mig til að
láta þess getið, að Mrs. Corner var góður miðill fyrir
„sjálfstæða skrift“, það er skrift, sem framliðnir menn
framkvæma sjálfir. Til dæmis að taka var það einu sinni,
að eg var í dálitlum örðugleikum, lagði af stað til Mrs.
Corner og bað hana um fund. Hún tók nokkur laus
blöð af skrifpappír, lagði þau undir borðið, dró borð-
dúkinn vel yfir borðið, til þess að byrgja fyrir beina
geisla sólarljóssins, sem streymdu inn í herbergið; á
pappírinn lagði hún lítinn blýantsstubb. Við röbbuðum
saman fáeinar mínútur og höfðum hendurnar og hand-
leggina vel uppi á borðinu. Þá komu há högg, og við
spurðum, hvort nokkurt skeyti væri komið á pappír-
inn. Því var játað með þremur höggum. Eg tók blöðin
upp með ákefð, en á efsta blaðinu var ekkert. Á næst-
efsta blaðinu var rituð lína á grísku. Iivorki Mrs. Corner
né eg kunni grísku, svo að hún sendi þetta Mr. Burnett
til þess að hann legði það út. Hann var þá embættis-
maður í Sálarrannsóknafélaginu. Hann svaraði, að þetta
væri tekið úr riti eftir gríska leikritaskáldið Euripides,
og að skeytið væri til ungs karlmanns. Þýðinguna, sem
fylgdi bréfinu, skildi eg að fullu, en svo var hún flókin,
að enginn gat skilið hana nema eg. Því miður var mér
aldrei skilað upprunalega skeytinu, og á þeim tíma mat
eg ekki að fullu þær sannanir, sem fengust með svona
auðveldu móti.
Annað skifti var Mrs. Corner veik. Katy (dóttir
hennar) og eg vorum ein í húsinu auk frúarinnar. Hún