Ritið : tímarit Hugvísindastofnunar - 01.01.2002, Side 33

VARAHLUTIR FYRIR ÚTÓPÍUR
Þá eru varúlfamir komnir á sinn stað - en hvað með píumar? Glögg-
ir lesendur hafa væntanlega tekið efdr að enn em konumar nokkuð
ósýnilegar og í aukahlutverkum, þrátt fyrir að okkur gruni að þær hljóti
að leynast einhversstaðar, kannski úti á spássíu. Einhversstaðar ffá hlýtur
allt þetta fósturefni að koma. Líkt og með sæborgina em sögumar af
varúlfum yfirleitt tengdar karlmönnum. En í nýlegum hrollvekjum hef-
ur varúlfsminnið verið heimfært upp á konur og er þá oftar en ekki tengt
kynþroska, blæðingum - en þar kemur tunglið inn í máfið aftur. Þessar
sögur era nokkuð dæmigerðar „kvenna-sjálfsstyrkingar“ sögur og lýsa
því hvemig hin kynþroska stúlka nær valdi á eigin líkama í stað þess að
láta hann verða að leiksoppi karla. I smásögu eftir Suzy McKee Chamas
segir frá því hvemig tmg bráðþroska stúlka uppgötvar óvænt að hún
breytist í úlf þegar tunglið er fullt. Hún notar strax tækifærið og hefrúr
sín á strákum sem höfðu gert hana að kynferðislegu viðfangi sínu með
því að glápa á hana og káfa á henni. I kvikmyndinni Ginger Snaps (John
Fawcett 2001) er þetta minni tekið enn lengra en þar snýr hin kynþroska
varúlfsstúlka dæminu við og gerist ágeng við karlmenn - þeim til bland-
innar ánægju.25
Skrýmsluð vísindi og kynjafræði
Þessar sögur era dæmi um það hvernig konur og femínistar era í aukn-
um mæli að taka upp merki skrýmslisins og nýta sér aðferðafræði tera-
tólógíunnar eða vansköpunarfræðinnar. Vísindasagnfræðingurinn
Donna Haraway sem sendi ffá sér yfirlýsingu fyrir sæborgir árið 1985
tekur þar skrýmslið til fyrirmyndar og í greinasafninu Betiveen Mon-
sters, Goddesses and Cyborgs ræða Nina Lykka og Rosi Braidotti mikil-
vægi skrýmslafræðanna fyæir kynjafræði (í þessu samhengi kemur ein-
25 Varúlfsstúlkan sem birtist í bandarísku þáttaröðinni Buffy the Vampire Slayer er ekki
haldin neinum siðferðislegum hömlum öfugt við varúlfsstrákinn sem læsir sig sam-
viskusamlega inni þegar tungbð er fullt. Hún nýtur þess að vera sterk geta gert það
sem henni sýnist, þó því fylgi að slátra fólki. Því verður hún að deyja, eins og reynd-
ar Ginger í myndinni Ginger Snaps. Þetta er gott dæmi um þá tilhneigingu að sýna
skrýmslun kvenna sem hættulegri en skrýmslun karla, og er óvenjuhefðbundið stef
í þáttaröð sem annars býður upp á mjög róttæka uppstokkun á kynjahlutverkum og
umræðu um stöðu skrýmshsins. Saga Chamas heitir „Boobs“ og birtist í smásagna-
sa&únu Skin of the Sou: Netr Horror Stories by Wornen, ritstj. Lisa Tuttle, London,
The Womans Press 1990.
31