Bibliotheca Arnamagnæana - 01.10.1957, Blaðsíða 298
280
STEMMATA
A-B-ligheder.
Det er kun meget få og meget små lakuner, der er fælles for A og B
ene af alle håndskrifter: Eccli. form. 2, udgaven side 7, linje 2: logmalinu,
kap. 111,28: med sijdzta, Prov. 16,2: alleina (ordet placeret senere i C) og
29,11: ollum. Ingen af disse lakuner er meningsforstyrrende og behøver
forudsætte fælles nærmeste forlæg for A og B.
Af fælles markante fejl for A og B er det værd at nævne, at begge
håndskrifter har eit(u)r for eir (C afsk.) XXVIII,24: puiat hennar ock er
iarn og hennar snnorvr er *eir (1541: wente er Jock ys ysern/ vnde ere
stricke ehrnen/), men her synes B’s eitr at bero på en senere rettelse, idet
håndskriftet øjensynlig oprindelig har haft eir skrevet ér, efter i over
linjen er så tilføjet t, og under ordet er sat et rettelsestegn (en lille vinkel).
XLII,7 har AB: vondan præl vel at styrkia (for strykia)/ vid (B (som CD):
fyrer eirné) illre konul pad pitt er uel at *geyma/ (Den bosen knecht wol to
stiipenl Vor einem bosen Wyue dath dyne wol bewaren/), hvor den efter-
følgende præposition øjensynlig har været med til at afstedkomme mis-
forståelsen. Endelig kan det nævnes, at A og B Prov. 1,28 er fælles om
at have pa muno pier (for peir), men dette er en i de allerfleste islandske
håndskrifter almindelig forekommende fejl.
Overfor disse spinkle antydninger af nærmere samhørighed mellem
A og B står det forhold, at B kun har meget få noter: 2 i Eccli. (jfr. side
157) og 7 i Prov. (jfr. side 164), hvoraf 1 (noten til 10,4) ikke findes i A,
der ellers har noterne i fuldt omfang.
Fællesforlæget for A og B må af de her nævnte grunde søges længere
tilbage.
A-C-ligheder.
Af lidt større fælles lakuner kan nævnes: XXXI,11: skada ad giora
og giordi padpo ecki. Den umiddelbart foregående del af verset slutter:
giora og giordi pat po ecki/. XLI,24: skamast pu pin ad pu med pinum
armleggium vpp a braudeno yfer bordi liggur■. Den følgende del af verset
begynder (ligesom mange af sætningerne i det følgende) med Skamast
(C: ...aztu) pin, og A har tillige i begyndelsen af vers 25 oversprunget
skammast pu pin epter. 3,21-22: og hyggen 22 pad mun vera lif salar pinnar
og munnur pinn mun hylle sæll vera. Lakunen følger lige efter pa munttu
farsæll verda. 16,11 (hele verset, med note til vers 10, jfr. side 165 og side
319): Riett vog og vigt er er af gude og aull pund *seckiarins er o hans verk.