Heilbrigt líf - 01.12.1941, Síða 56

Ijós. Þótt andlega óhollustan muni að líkindum vera af-
drifaríkari, einkum fyrir æskulýðinn, verður hér eingöngu
rætt um áhrifin á líkamlegu heilsuna, að því leyti sem
hún lýsir sér í tíðni sjúkdóma og þunga.
Eitt af því, sem ætla má að greiði götu sjúkdóma, a. m.
k. smitandi sótta, er þéttbýlið í bæjunum. En þar kemur
á móti, að betri tök eru á að verjast þeim en áður þekkt-
ust, svo sem síðar verður vikið að. Þá eiga margir við
of þröngan híbýlakost að búa í bæjunum, líklega þó tæpast
fleiri en í sveitunum, og vafalaust er nú leitun á öðru eins
þröngbýli og algengt var í sveitabaðstofum áður. Að vatn
væri leitt í hús og að fráræsla væri í lagi, þekktist mjög
óvíða fyrir síðustu aldamót, en um hvort tveggja þetta
standa bæirnir flestir betur að vígi en sveitirnar, og bæði
bæir og sveitir margfalt betur en áður. Ekkert þeirra
breytinga, sem á þessu hafa orðið, getur spillt heilsunni,
heldur þvert á móti.
Annað, sem of oft fylgir bæjalífinu og vafalítið veikl-
ar heilsu ekki allfárra, eru tíðar kaffihúsasetur og of
mikil skemmtanafíkn, sem einatt veldur því, að svefninn
verður of lítill, einkum er unglingar eiga í hlut. Þá mun
og ofnautn tóbaks og áfengis vafalaust vera meiri í bæj-
um en sveitum nú orðið, þótt áður væri áfengisnautn þar
varla minni en þar, sem verst gerist nú.
Breytingar á vinnubrögðum.
Þá mætti fyrirfram ætla, að breytt vinnubrögð í bæjum
frá því, sem var í sveitum fram um síðustu aldamót, yllu
eigi litlu um heilsufarið. Aðalmunurinn, bæjunum í óhag,
er sá, að mikið af vinnu þeirri, sem þar er unnin, krefst
innivistar og kyrrsetu, en miklu af sveitavinnunni fylgdi
útivist og hreyfing, og fylgir enn. Sé litið á þetta út af
fyrir sig, virðist svo sem bæjabúar nú standi þar verr að
vígi en sveitafólk, o: allur þorri landsmanna, gerði áður.
160
Heilbrigt líf