Heilbrigt líf - 01.12.1941, Page 90

sjálfir á þær, oftast eru það þó svikarar, sem nota sér trú-
girni meðbræðra sinna til að auðga sjálfa sig. í stað fleiri
raka skulu nefnd nokkur dæmi, sem sýna þetta. Ég hefi
aðeins valið slík, sem eru kunn í öllum atriðum. Allt, sem
á eftir fer, hefir bókstaflega verið eins og því verður
lýst hér.
Ég byrja á nokkrum tiltölulega skaðlausum aðferðum.
Fyrir mörgum árum skaut upp manni, sem fullyrti, að
allir eða flestallir sjúkdómar stöfuðu af rangri samsetn-
ingu líkamsvessanna. Til að forðast þetta, þurftu menn
aðeins að taka inn salt, er hann bjó til sjálfur. Það bar
nafn uppfyndingarmannsins, og hét Kruschen-salt.
Skrumauglýsingar um salt þetta báru mikinn árangur.
Saltið flaug út í öllum löndum. Þegar töfrarnir dugðu
ekki lengur nógu vel, breytti maðurinn saltinu og nefndi
það: Neo-Kruschen-salt. Aðrir fylgdu dæmi hans, og bráð-
um var Stufkamp-salt og mörg önnur sölt á boðstólum.
Þau hafa aðeins hjálpað uppfyndingamönnunum, sem
hafa orðið ríkir á skömmum tíma. Nú nefnir enginn þessi
meðul framar, því þau hafa aðeins hjálpað meðan þau
voru ný, — með sefjan.
Önnur undralyf komu á eftir. Þannig hafði hugvits-
samur maður fundið það út, að indverski fíllinn yrði
feykigamall, sökum þess að hann æti sérstaka jurt, sem
yxi í Indlandi, og innfæddir menn nefna Lukutale. Það,
sem hentaði fílnum, hlyti einnig að gagna mönnum. Einn-
ig þessari fjarstæðu var trúað, og fjöldamargir menn
fóru að eta Lukutale. Jafngamlir fílnum urðu þeir þó ekki,
og nú er Lukutale gleymt.
Líkt fór fyrir tejurt frá Brasilíu, er átti að hafa bæt-
andi áhrif á innantökur, sem væru orsakir allra meina.
Þessi og þvílík meðul hafa verið tiltölulega meinlaus,
þótt þau hafi á hinn bóginn ekki gert neitt gagn. Hættu-
legri var sú óhæfa, sem nú verður getið um. Eigi alls fyr-
194
Heilbrigt líf