Heilbrigt líf - 01.12.1941, Blaðsíða 94

að ræða um neinn leyndardóm eða undur, og fleiri geta
leikið þessar listir en indverskir fakírar. Eftirfarandi
saga sýnir, hve langt Norðurálfubúar geta komizt í þess-
um fræðum. Eftir ófriðinn mikla sýndi sig maður nokk-
ur í ýmsum borgum, Tho Rahna að nafni. Eftir nafn-
inu mátti ætla, að hann væri Indverji. Hann hafði lært
þessar listir. Á sýningum sínum stakk hann löngum,
gildum nálum gegnum kinnarnar og framhandleggina,
en ekki varð þess vart, að hann kenndi nokkurs sárs-
auka, og ekki kom nokkur blóðdropi úr stungunum. Mað-
ur þessi gaf einu sinni læknum kost á því að skoða sig
og athuga. Hann lék þá þessar sömu listir og ég gat sjálfur
gengið úr skugga um, að hér voru engin svik í tafli.
Eftir rannsóknina skýrði hann sjálfur málið fyrir
okkur alveg hispurslaust. Hann kvaðst alls ekki vera
Indverji, heldur Austurríkismaður, og heita algengu bæ-
heimsku nafni. Hann hafði særzt alvarlega í ófriðnum
mikla 1914—1918, og hvað eftir annað varð ekki kom-
izt hjá handlæknisaðgerðum. Að lokum varð að gera þær
án deyfingar. Hann einsetti sér þá, til þess að komast
hjá kvölunum, að finna alls eklci til, einbeita vilja sín-
um í þessa átt, og tókst það að lokum. — Að ekkert
blæddi úr nálastungunum, stafaði af sterkum samdrætti
á smáæðum, sem stungan hafði lent á, en samdráttur
æðanna er að nokkru háður viljanum og sérstaklega
geðshræringum. Þannig roðna menn við reiði, og verða
fölir við skyndilega hræðslu. Með reglubundinni æfingu
geta sumir menn sett sér einhverja skelfingu svo lifandi
fyrir augu, að hugsunin hafi þau áhrif á æðarnar, sem
ætlazt er til. — Flest af þessu og þvílíku má skýra á
eðlilegan hátt, þótt kynlegt sýnist það í fyrstu, án þess
að grípa til dulrænna skýringa, eða óþekktra náttúru-
krafta. En undantekning er, að maður hafi slíkt vald á
líkama sínum. Venjulega er þessu farið, eins og eftir-
198
Heilbrigt líf