Andvari - 01.01.1930, Page 30

26
Pétur Jónsson á Gautlöndum.
Andvari
manninn fyrir styrkleik og fegurð jafnframt. — Um
aldamót, er Jón var horfinn héðan úr sveitum, kemur
Steingrímur sýslumaður í stað hans á kaupfélagsfund,
og gerist þar hinn leiðandi ræðumaður, eins og hann
var líf og sál í félagsmálum öllum hér í sýslu. — For-
maður og afgreiðslumaður taka oft til máls. Þeir gera
grein fyrir störfum sínum. Hinn fyrri með ítarlegri
skýrslu um ársrekstur félagsins, hag og horfur, eins og
þá stendur. Hvorugum er létt um talanda. En þeir þreyt-
ast ekki að svara spurningum, aðfinnslum, viðbárum,
þar til allt er ljóst, hvað þeir gerðu og vildu. — Þeir
standa þar hreinir sem börn við skriftastól, og vita varla,
að þeir eru brynjaðir — brynjaðir óbifandi trausti hvers
áheyranda. —
Þegar hlé varð á meðferð dagskrármála, var ræða
hafin um margvísleg efni. Kom fram bæði gaman og alvara.
Hér áttu samfundi og kynning flestir hinir greindari
menn og þeir, er framarlega stóðu, hver í sinni sveit, á
svæði félagsins. — Hér þótti tækifæri ungum skáldum
og rithneigðum mönnum að láta til sín heyra. Hér
komu umbótamenn með sín hugsjónamál.
Ekkert því líkt taldi félagið sér óviðkomandi.
Félagsstjórn, deildarstjórar flestir og bókgefnir menn
víðs vegar um hérað áttu saman bókasafn og lestrar-
félagsskap. Það félag hafði hér með þáttaköndum sín-
um hið sama verkefni og nokkuð líka þýðing og fyrr er
sagt um menntafélagið í Mývatnssveit. — Og þetta
bókasafn varð sýslubókasafn Þingeyinga.
Kaupfélag Þingeyinga og sú alþýðumenning, sem
kennd hefur verið við þetta hérað hinn síðasta manns-
aldur, það eru tvær samstofna greinir.
Hefði önnur þeirra — hvor þeirra sem var — ekki
náð að þroskast, hefði hin ekki heldur náð að dafna.