Jörð - 01.06.1948, Side 99

Helgi H. Eiriksson:
Iðnaðarmál
í
Helgi Hermann, eins og höf. er oftast l«ill
a/Sur, frrrldist 3.-5. IS90 i Örlygshiifn, BarOa-
strandasýslu. Tók tvœr gráOur sem námu-
verkfreeOin.gur i Cdasgou'. Skólastjóri I0n-
sltólans siOan 1923. Hefur veriO formaður
Iðnráðs Rvikur, l.andssambands iðnaOar-
tnanna (frá stofnun til þessa), millijiinga-
nefndar I iðjtt- og iðnaöarmálum, milliþinga-
nefndar atvinnumála, lönfratðafélags íslands,
beejarfulltrúi o. fl.. o. fl.

J
UNDANFARIN ÁR hefur að sjálfsögðu verið ritað talsvert
um iðnaðarmál, en þó minna en skyldi og vera þyrfti, og
þegar ritstjóri JARÐAR hreyfði því við mig fyrir nokkuð löngu
síðan, að ég skrifaði grein í þetta tímarit um þau efni, tók ég
því tveim höndum, þótt annir liafi valdið því, að ekki hefur
orðið af framkvæmdum fyr en nú.
í 2.-3. HEFTI „JARÐAR" 1945 er grein eftir Gísla Halldórs-
Lson verkfræðing, sem heitir, „Æskan krefst frelsis til að lœra“.
I þeirri grein segir hann meðal annars:
„í dag eru iðngreinarnar lokaðar í þessu landi. Já, harðlok-
;iðar.
Aðeins örfáir unglingar fá á ári liverju að læra. Mest fyrir
kunningsskap eða af tilviljun. F'.kki fyrir Jtað, að þeir skari fram
or öðrum unglingum.
í dag er hinu tæknislega uppeldi þessara ungu rnanna — að
ekki sé talað um uppeldi þeirra, sem ekkert fá — svo sorglega á-
•látt, að leitun mun á jafn herfilegu ástandi um víða veröld.
Slitrótt og losaraleg kennsla. EJpplýsingar á snöpum, milli
sendiferða. Gefnar af mönnum, sem ekki hafa tírna til Jress. Oft
ekki heldur kunnáttu eða }:>roska.“
Það vantar ekki stóryrðin í Jiessari klausu, og orðalagið og
19