Jörð - 01.06.1948, Side 171
JÖRÐ
361
Þorrinn svona þurrt og vott
þreif úr bænda höndum,
aungri skepnu gerði gott,
gekk sem ljón með ströndum,
ísum þakti eyjaband,
allri björg að varna
— en hvergi sleppt’ ’ann lival á land,
lielvítið að tarna!
Fari hann nú í Fjandans rass,
fái skjótan bana.
Verði Góan verra skass,
verður að jafna um hana.
Þorrasárin Góan grætt
getur strax í vetur,
eins og vondan bónda bætt
bezta kona getur.
Sjálfur get ég sagt um það
og sýnt, á allar lundir:
Hefði ég ráðum liennar að
hallast allar stundir,
hefði hún getað gert úr mér
góðan mann um síðir,
— en þorralundin, leið og þver,
langt of sjaldan hlýðir.
Þá eru kveðin Þorraljóð
og það i mestu bræði —
verði blessuð Góan góð
geri ég betra kvæði. •
í HALLFREÐARSTÖÐUM er nú ekkert eftir af hinum
£\ reisulega bæ, sem Páll lét byggja 1873, nema partur af
einu húsinu. í því húsi, niðri, var máluð stofa með gylltum list-
um kringum fleti í veggjunum — liefur líklega verið nefnd
„Salur“ — og er mér sagt, að hún hafi verið hin prýðilegásta.
En nú hefur henni verið breytt, svo hún er ekki lengur lík því,
sem var. En uppi yfir þeirri stofu, undir burstinni, er herbergi,
að mestu óbreytt frá tíð Páls, sem alltaf er nefnt Salloftið. Hefur