Eimreiðin - 01.10.1923, Qupperneq 38

294
EITT VANDAM. N. T. SKÝR.
eimreidin
nokkura verulega grein fyrir þessu. En af því að það stóð
skrifað og var kenning Krists, þá var talið rangt og jafnvel
^yndsamlegt að efast um þetta. En þar við situr enn í dag,
skilst mér, af hálfu gamalla guðfræðinga.
En nýja guðfræðin svonefnda lýtur ekki með sama hætti
ritningunni. Hún gagnrýnir alt með skynsemi nútíðarmannsins
og spyr, hvort vér fáum samþýtt aðrar eins kenningar og
þetta þekking vorri nú á tímum og trúarvitund vorri. Ohætt
mun að fullyrða, að hin viðurkenda vísindalega þekking 19.
aldarinnar, og þá fyrst og fremst læknisfræðin, hafi alment
hafnað með öllu þessum skilningi Nýja testamentisins. 011 geð-
veiki var talin stafa eingöngu af einhvers konar bilun í heil-
anum eða taugakerfinu eða af sjálfseitrun (auto-intoxicatio).
Þessa skoðun tóku guðfræðingarnir og að aðhyllast, og nú
urðu þeir í mesta vanda staddir með Nýja testamentið og þá
sérstaklega með Krist. Hvernig átti að fara með þetta? I sem
fæstum orðum hygg eg lýsa megi skýring þýsku (þ. e. lút-
ersku) nýguðfræðinganna á málinu á þessa leið: Kristur trúði
sjálfur á tilveru illra anda og vafalaust- hefir hann læknað
suma taugaveiklaða menn. Hinn undursamlegi máttur persónu
hans og hin háleita og sterka trú hans hafði þessi áhrif á
suma. Það voru eitthvað lík áhrif því, sem nú eru kunn frá
sefjunum (suggestionum) og dáleiðslu. En hann var barn síns
tíma. Orsakir sjúkdómanna voru þá ekki þektar, og þá var
alment svo að segja með öllum þjóðum að eigna ýmsa sjúk-
dóma áhrifum illra anda, einkum þó brjálsemi og flogaveiki.
Sumir guðfræðinganna halda því fram, að Kristur liafi
hlotið að hafa svona takmarkaða þekking, meðan hann dvald-
ist hér á jörð, jafnvel þótt hann hafi áður verið til í dýrðar-
heimi Guðs. Þessi takmörkun hafi fylgt holdtekjunni. Aðrir
fara ekki einu sinni svo langt, því að þeir efa fortilverukenn-
inguna eða hirða lítið um hana.
Eg hefi áður getið um það á prenti, að mér finst það í
meira lagi óaðgengilegt, ef gera á Krist slíkt barn sinnar
tíðar, að hann hafi vaðið í villu og svíma um þessi efni, en
þó verið guðdómlegur leiðtogi og frelsari mannanna, sendur
af Guði mannkyninu til viðreisnar. Eg fæ eigi samrýmt það
trú minni á hann, að sumt í skoðunum hans og kenning hafi