Hlín - 01.01.1956, Blaðsíða 12
10
Hlin
sýslu. — Við höfðum báðar þá sögu að segja, að mörgum
árum eftir að við höfðum haft þessa kenslu á hendi,
komu konur og þökkuðu okkur fyrir þann tíma, sem
þær höfðu notið tilsagniar okkar — og sumar höfðu orð á
því, að þessi stutta vera hjá okkur hefði verið eina fræðsl-
an, sem þær hefðmfengið.
En þetta var útúrdúr, það var Sigurður búnaðarmála-
stjóri, sem jeg átti að finna.
Viðræðurnar við Sigurð urðu mjer að miklu gagni. —
Það Varð að ráði, að jeg fjekk að halda fyrirlestur á Bún-
aðarþinginu 1927, sem þá sat á rökstólum, og á þann hátt
komst málið á dagskrá þingsins.
Búnaðarþingið var málinu velviljað og skipaði nefnd í
málið. — Þessi voru skipuð: Búnaðarmálastjóri Sigurður
Sigurðsson, Guðrún J. Briem og Ragnhildur Pjeturs-
dóttir.
Nefndin skrifaði bækling um málið og sýndi þar fram
á hvaða mentunar konur hjer á landi nytu í húsmæðra-
fræðslu. — Hún skýrði einnig frá því, hvað gert væri fyr-
ir þessi mál í nálægum löndum.
En nefndin taldi, að þessum málum yrði ekki borgið
nema konur um alt land stæðu einhuga og saman um
þau. — Þetta voru menningarmál heimilanna, og skiftu
því þjóðina miklu, bæði uppéldislega og efnalega.
Nefndin komst :að þeirri niðurstöðu, að áhri'famesta
atriðið í þessu rnáli væri að stofna eitt Landssamband úr
öllum kvenfjelögum landsins, sem hefði mentunar- og
menningarmál heimilanna á stefnuskrá sinni. —- Nefndin
áleit, að þetta samband gæti orðið hliðstætt Búnaðar-
fjelagi íslands og Fiskifjeliagi íslands.
Það, sem hjer lá þá fyrst fyrir, var að ná samvinnu við
þau kvenfjelagasambönd, sem þá þegar voru stofnuð í
hjeruðunum. — Einnig varð að stuðla að því, að þau
hjeruð, sem ekki höfðu sameinað fjelög sín, kyntu sjer
þessia hugmynd, svo þau gætu orðið þátttakendur.
Engin ein kona á íslandi hefur unnið jafn mikið fyrir