Hlín - 01.01.1956, Blaðsíða 36
34
Hlin
Svo er mál með vexti, að nú í sumar, þann 22. júní, er
75 ára afmælisdagur konunnar minnar, en 20. ágúst er-
um við búin að vera gift í 54 ár. — Þessi tímamót í æfi
liennar og samveru okkar vöktu ilijá mjer löngun ti! þess
að láta koma fyrir almenningssjónir kvæði, sem jeg orti
til hennar eftir 46 ára sambúð okkar, og datt mjer þá í
hug að hvergi færi betur um það og mynd af henni, en í
„Hlín“, ef þess væri kostur.
Jeg geri enga kröfu til að vera skáld, og kveð ekki kon-
ungum lof, en hún, sem hefur verið drottning hjarta
míns ogheimilis, og háð með mjer lífsbaráttuna um meir
en hálfrar aldar skeið, er drápunnar verð — þó dýrri væri.
TIL ÖNNU
eftir 46 ára sambúð.
Þú lagðir forðum lit'la, Ijúfa hönd
í lófa mjer — og sagðir ekki neitt,
en orðlaus heit þín trygða treystu bönd,
því trúnað þinn mjer allan hafðir veitt.
Við höfum ferðast saman langa leið,
og litið bæði sól og skýjadrög,
og sjaldan hefur gatan verið greið,
en góðvild þín mín taldi hjartaslög.
Þá brotasilfur vilti vegar sýn,
og vanhugsað á foröðin jeg þaut,
þá var mjer gott að geta leitað þín,
og gæfa að hafa þig að ráðunaut.
Þinn listrænn andi og þín haga hönd
og hugur þráðu að fá að njóta sín,
en annir lífsins lögðu á þig bönd,
— og lítil börn og æfikjörin mín.