Hlín - 01.01.1956, Blaðsíða 148
146
Hlin
Nú fara dagarnir óðum aíf styttast, og jeg verff að hafa hraðann
á að prjóna upp á synina til vetrarins. — Jeg á ennþá íslenskan
ullarlopa úr ull, sem jeg tók sjálf ofanaf, vel og vandlega, hún er
svo hlý og mjúk og indæl.
Mikið þykir mjer leiðinlegt að heyra að farið er að blanda út-
lendum gerviefnum saman við ullina i band og dúka heima. —
Mjer finst íslensku ullarfötin taka öllum öðrum fötum fram að
hlýindum, og það eru jiörfustu flíkurnar hjer á heimilinu, sem
eru úr íslensku ullinni.
Eins og þjer er kunnugt dvaldi frændkona mín að heiman
hjá okkur í fyrravetur. Hún hafði orð á því, að sjer fyndist ánægju-
legt hvernig haldið væri upp á aðventusunnudagana hjerna, og
dettur mjer því í hug að segja þjer lauslega frá jiví. — Það er dá-
lítil tilbreyting í svartasta skammdeginu.
Það er uppi fótur og fit hjá börnunum, jjegar mamma fer að
búa til deigið í „Brúnu kökurnar", sem jjau fá að gæða sér á á
jólaföstunni. — Þetta cru sírópskökur, sem Jjarf að vera búið að
baka mánuði fyrir jól, og deigið Jjarf að standa 3—4 vikur áður. —
Allir hjálpast að við kökugerðina: Steyta kandís, brytja möndlur
og súkkat o. s. frv. — Og.hjer er uppskriftin: 1 kg. hveiti, 875 gr.
síróp, 250 gr. steyttur kandís, 68 gr. súkkat, 125 gr. möndlur, fínt
brytjaðar, 250 gr. svínafeiti, 5 gr. kardímommur, 5 gr. kanel, 5 gr.
negull, 15 gr. pottaska og 30 gr. vatn. Feitin og sírópið er brætt
saman, lirært út í hveitið, ásamt öllu hinu, og jafnað vel saman og
látið standa til gerjunar 3—4 vikur. Klútur breiddur yfir. Kökurn-
ar eru breiddar mjög Jjunt út og með ýmsu lagi, eftir því hvaða
form eru fyrir hendi. — Þær geymast von úr viti.
Kökurnar koma svo á borð fyrsta sunnudaginn í jólaföstu. — Þá
hefur mamma bundið krans úr grenigreinum, fest á hann 4 stór,
rauð kerti og hengt hann upp í stofuhorninu. — í rökkrinu er svo
kveikt á einu kertinu. — Börn og foreldrar sitja stundarkorn og
horfa á litla ljósið, — forboða hátíðaljósanna — bragða á brúnu
kökunum, rifja upp jólasálma og læra nýja, og oft les mamma
einhverja fallega jólasögu. — Næsta sunnudag eru svo tendruð tvö
Ijós í kransinum, svo hið 3. og loks síðasta sunnudaginn fyrir jól
öll fjögur kertin. — Heima á íslandi batt jeg altaf kransinn úr
krækiberjalyngi, sem drengirnir náðu í áður en fór að snjóa, og
ilmaði jjað sætlegar en nokkurt greni.
Hjer er það ekki altítt, að börn hafi peninga undir höndum,
sem neinu nemi, en samt er jjað siður þeirra að reyna að gleðja
foreldra og systkin á einhvern hátt á jólunum, með föndri eða
slíku. — Okkur hefur þótt sjerstaklega vænt um, þegar drengimir
þafa æft saman falleg lög á flauturnar sínar. — Þrír synir okkar