Hlín - 01.01.1956, Blaðsíða 39
Hlin
37
við framkvæmdastjórn
Garðræktarfjelagsins af
föður sínum á Hvera-
völlum og lijörk, sem er
húsfreyja að Reykjum.
— Heimilið að Hvera-
völlum hefur ætíð notið
virðingar og vinsælda. —
Var þar löngum mið-
stöð fjelagsmála bygð-
arlagsins og samkomu-
staður, enda var Baldvin
Friðlaugsson um langt
skeið oddviti sveitarinn-
ar.
Sigríður var góðviljuð
kona, samúðarrík og fje-
lagslynd. — Hún var
þáttakandi í stofnun
Sambánds norðlenskra kvenna og hafði mikinn áhuga
fyrir velgengni þess. — Sigríður var ekki heilsusterk, en
skilaði samt ágætu dagsverki sem húsmóðir á gestmörgu
heimili og annasömu. — En þó er annað, sem gerir hana
minnisstæðasta þeim, er kyntust ltenni. — Það er lífsskoð-
un hennar og fegurðarþrá. — Sál hennar var svo l jóselsk
og fegurðarþyrst, að leitin að ljósgjöfum og fegurð var
henni lífsnauðsyn. — Þá leit ástundaði hún af 'heilum
liuga og iheitu hjarta til æfiloka. Og hún var sannarlega
fundvís. —■ Töfrar náttúrunnar, litirnir, tónarnir, sagn-
irnar, ljóðin, tungan, urðu henni mik'lir veitendur göfg-
andi viðfangsefna og yndis.
Ekki vissi jeg til þess, að Sigríður veldi sjer einkunnar-
orð, og tel reyndar sjálfsagt, að hún hafi aldrei gert það,
af því að hún forðaðist ylirlæti. — En vel hefði hún rnátl
hafa fyrir einkunnarorð þessar hendingar úr kvæði, sent
hún orti: