Hlín - 01.01.1956, Blaðsíða 82

80
Hlin
Þá skal farið nokkrum orðum um ýmsar athuganir
okkar í sambandi við starfsemina, og geta atriða, sem
gætu orðið okkur nokkur bending um framkvæmd liegn-
inga:
Við athugun liefur það komið í ljós, að flestir glæpir
hjer á landi eru framdir af mönnum, sem eru undir
áhrifum víns, eða 90 af hverjum 100, en þegar þetta er
tekið til greina, kemur þá einnig í 1 jós sú staðreynd, að
aðeins tíundi hver glæpur er framinn af alsgáðtvm mönn-
um, og þegar þetta er haft í huga, má eflaust fullyrða, að
íslendingar hafa minsta glæpáhneigð allra þjóða heims.
— Það mætti því með sanni segja, að þessi hjálparstarf-
semi sje í eðli sínu nátengd bindindisstarfseminni.
Það er einkennileg staðreynd, að hjer á landi kemur
það varla fyrir, að innbrotsþjófar frernji glæpi sína alls-
gáðir. — Þeir eru oftast undir áhrifum víns, og ihvötin til
glæpsins er venjulegast vöntun á meiru handbæru fje
til þess að seðja ástríðu sína og ílöngun i áfengi.
Að eðlilegu fellur föngunum misjafnlega fangelsisvist-
in, en allir Ijúka þeir upp sama ntunni um það, að gæslu-
mennirnir eða fangaverðirnir hafi verið sjer góðir og
innar, og eru nú 19 piltar alls undir slíku eftirliti. — Þeir koma
reglulega til viðtals minst einu sinni í mánuði og gefa skýrslu
um hagi sína og dvalarsta^i, og bera þá um leið fram vandamál
sín, ef nokkur eru. — Er þá reynt eftir mætti að leysa úr vand-
kvæðum þeirra á ýmsan hátt, t. d. reyna að útvega þeim atvinnu,
leyst húsnæðisþörf o. s. frv. — „Venjulega eru mörg og löng sam-
töl við piltana nauðsynleg, svo að einhver árangur náist af starf-
inu, og það er trúa mín,“ segir Oscar Clausen, „að margir þessir
illa stöddu piltar þurfi beinlínis að eiga trúnaðarmann, sem þeir
geti ráðfært sig við og trúað fyrir leyndarmálum sínum.“ Enn
segir hann: „Enginn vafi er á því, að þetta nýmæli í hegningar-
málunum (frá 12. febr. 1955) er afar mikils virði, og er líklegt til
,þess að verða til björgunar morgum ungum mnni, sem lent hefur
á villigötum."