Hlín - 01.01.1956, Blaðsíða 152

150
Hlin
marslok. — Deildirnar kusu ritneínd á haustin lil að annast út-
gáfuna, þurfti að skrifa 7 eintök og senda ætíð eitt í liverja deild.
Jeg fjekk nýlega 60 blöð frá kvenfjelagi Bárðdæla. — Heldurðu
að þjer þætti ekki gaman að vera komin hingað til mín og blaða
í þeim!“
Frjettir frá Finnlandi: Finnar eru mótfallnir fegurðardrotninga-
farganinu. Þeir kjósa í þess stað Konu ársins, konu sem hefur af-
rekað eitthvað það í þágu lands og þjóðar á árinu, sem þykir til
fyrirmyndar. — Þessari upphefð fylgja engir styrkir eða utanfarir.
Aðeins heiðurinn. — Landssamband starfskvenna kýs Ivonu ársins.
1954 hlaut heiðurinn kona, sem er hæstarjettardómari.
Friðþjófur Nansen. 1921—30 vann Friðjófur Nansen frábærlega
rnikið og gott verk fyrir flóttamenn, scm urðu landflótta víðsvegar
um heim í allieimsstríðinu 1914—18.
Til minningar um þessa hetjudáð er stofnað heiðursmerki (Nan-
sens medaljen). — í fyrsta skifti, sem heiðursverðlaun þessi voru
veitt lilaut þau Elenor Roosevelt.
„Ef i heiði sólin sest á sjálfa Kyndilmessu,
snjóa vamta máttu mest, maður, upp frá þessu."
Gamall bóndi á Norðurlandi hafði þann ófrávíkjanlega sið, ef
mikil hríð var á Kyndilmessu (2. febrúar) að biðja konu sína að
sjóða ríflega hangikjöt og gefa fólkinu vel að borða. — En ef bjart
var veður og sólskin, þá lagðist karl upp í rúm sitt aftur, breiddi
upp yfir höfuð, talaði ekki við nokkurn mann, bragðaði ekki vott
eða þurt og gegndi ekki nokkurs manns ávarpi.
En einhverjir glaðlyndir vinnumenn gamla mannsins, sem ekki
vildu verða af hangikjötsveislunni, liugsuðu ráð sitt, þegar þeir
fóru á fætur. — Þeir mokuðu snjó á gluggana, og þegar Jteir komu
lieim frá gegningunum, voru þeir allir fannbarðir, þeir höfðu
ausið sig alla út í fönn áður en þeir komu inn.
Þá var fljótlega settur upp hangikjötspotturinn, og haldin veisl-
an, þegar soðið varl
Umsögn konu hátt á nirœðisaldri: Afi minn, sem var fæddur
1815, og varð níræður, var eitt hið besta og ánægjulegasta gamal-
rnenni, sem jeg hef þekt. — Hann sagðist hafa einsett sjer j)að,
ef hann yrði garnall, að vera þægur og þakklátur, og það var hann
sannarlega. — Svo var hann aldrei óvinnandi. — Á efstu árum tók
hajin sjer fyrir hendur að fljetta hnappheldur, og voru 400 til,