Húnavaka - 01.05.1973, Page 61

HÚNAVAKA
59
kirkjugesta. Skírt var við messuna og þótti okkur skrýtið að aðstand-
endur barnsins komu ekki með það í kirkjuna fyrr en langt var liðið
á messu. Komu þá rétt inn fyrir dyrnar og biðu, þangað til prestur-
inn fór og sótti þau.
Fólk er mjög kirkjurækið og var fjöldi manns við messu. Þegar
henni var lokið var gengið um kirkjuna með bauka og fólk beðið
að gefa peninga í þá. Þetta kunni ég illa við. Það var eins og maður
þyrlti að borga messuna.
liJÓRVEISLAN I HLÖÐUNNI.
Og nú tekur Sigurður við að segja frá.
Að lokinni messugjörð borðuðum við á hótelinu. Að því loknu
var aftur haldið á búgarð Drechslers. Nú átti að halda bjórveizlu
að þýzkum sið. Bjór hafði ég drukkið, konan ekki, en bjórveizlu
höfðuqr við aldrei setið.
Við mættunr kl. þrjú og var þá komið margt fólk. Fyrirhugað
hafði verið að halda veizluna úti í garði, en þar sem veður var ekki
nægjanlega gott, var hún haldin inni.
Nægur bjór var á tunnum, en úr þeim tappað í leirkrúsir, virki-
legar bjórkollur. Með bjórnum voru etnar pylsur, en pylsuát er
mikið í Þýzkalandi og margar tegundir til af þeim. Pylsurnar eru
steiktar á teinum yfir eldi. Drechsler var þarna sjálfur með svuntu
og steikti pylsurnar af sama fjörinu og eldmóðinum og ævinlega
fylgdi honum.
Gestirnir voru af mörgum þjóðernum og frjálst framlag þeirra
var að flytja einhver skemmtiatriði. Við íslendingarnir sungum og
við Reynir kváðum eina stemmu. Gunnar túlkaði og þótti vísan
sérlega góð við þessar kringumstæður, en við kváðum:
Löngun dvínar, lifnar mas,
hindin hlýnar káta
meðan vín á vasaglas
vinir mínir láta.
Þannis leið tíminn og hvert atriðið rak annað. Menn voru orðnir
o o
góðglaðir, en enginn drukkinn. Þegar skyggja tók hófst dans. Þetta
var mjög skemmtilegt, en ég veit ekki, hvort svona samkvæmi þætti