Húnavaka - 01.05.1973, Page 153

HÚNAVAKA
151
það flókin, að það verður langur tími þar til hún kemst í gagnið og
gæti farið að hafa þýðingu fyrir búfjárrækt.
Tilraun með myndun tvikelfinga.
Margir álíta að á næstu áratugum verði orðinn skortur á nauta-
kjöti, vegna þess, að ekki fæðist nægjanlega margir kálfar, sem hægt
verði að ala til nautakjiitsframleiðslu. Milk Merketing Board hefur
á undanförnum árum haft með höndum víðtækar tilraunir til jress
að auka tíðni tvíkelfinga með hormónameðhöndlun.
Árangurinn hefur verið lélegur vegna þess að tíðni fjórkelfinga,
fimmkelfinga og „fleirkelfinga" hefur verið mikil og auk Jress sem
kálfarnir hafa oft fæðzt dauðir og þar af leiðandi útilokað að nota
Jressa aðferð.
Aftur á móti hefur náðst tiltölulega góður árangur við að setja 2
fóstur í hverja kú, eitt í hvort leghorn. Slíkir flutningar hafa heppn-
ast í 60% tilfella. Þarna leynist ef til vill möguleiki á því að auka
tíðni kálfa til kjötframleiðslu.
Hvað á að ganga langt i því að auka afkastagetuna.
Margir spyrja hvort ekki verði bráðum náð það mikilli afkasta-
getu hjá búfé, að það borgi sig tæplega að vinna að aukinni afkasta-
getu.
Það er hugsanlegt að einstaka bú hafi náð það miklum hámarks-
afurðum, að það sé kornið að hagfræðilegum mörkum hvað það
snertir. En af þeim sökum einum er engin ástæða til að draga úr
starfi við kynbætur. Það getur nefnilega verið jafn erfitt að gæta ár-
angurs eins og að vinna hann. Margar tilraunir og rannsóknir hafa
sýnt, að það er mjög sterkt erfðasamhengi milli t. d. mikillar afurða-
getu hjá mjólkurkúm og góðrar fóðurnýtingar og það er einnig
sterkt erfðasamhengi milli mikils vaxtarhraða, hjá nautgripum og
sauðfé, og góðrar fóðurnýtingar.
Skýringin á þessu er sú, að það eru sömu erfðavísar, sem hafa
áhrif bæði á afkastagetu og góða fóðurnýtingu. Þetta erfðasamhengi
er Jrað sterkt, að ef við framkvæmum úrval á grundvelli afkastagetu
náurn við 70—80% beinum framförum fyrir fóðurnýtingu miðað
við, ef við hefðum framkvæmt úrvalið á grundvelli góðrar fóður-
nýtingar.